برآورد تمایل به پرداخت جهت بهبود کیفیت هوا با تاکید بر بخش کشاورزی و منابع طبیعی در شهرستان اهواز

پدیده گرد و غبار با تحت شعاع قرار دادن بخش های مختلف جامعه یکی از چالش های مهم در دنیای کنونی محسوب می شود. بدین سبب، ارزیابی دقیق آثار پدیده گرد و غبار و در نتیجه، تدوین سیاست های منطقه ای و جهانی به منظور کاهش اثرات منفی ناشی از این پدیده، ضروری است. در این پژوهش، با استفاده از روش ارزش گذاری مشروط و مدل لوجیت به برآورد تمایل به پرداخت مردم شهرستان اهواز در رابطه با بهبود کیفیت هوا در مواجهه با پدیده گرد و غبار پرداخته شده است. داده های مورد نیاز با استفاده از 144پرسشنامه از روش دو گانه دو بعدی از مردم شهرستان اهواز در سال 1395 به دست آمد. در این پژوهش، برای بهبود کیفیت هوای اهواز در دو سطح کاهش آلودگی معمولی (در سطحی که برای کارهای روزمره مناسب باشد) و سطح استاندارد های بین المللی به برآورد تمایل به پرداخت اقدام شد که برای اولین بار در ایران، ارزش گذاری به صورت مقایسه در دو سطح انجام گردید. در هر دو سطح مورد بررسی، متغیرهای درآمد و سن بر احتمال پذیرش قیمت تاثیر مثبت و پیشنهاد بر احتمال پذیرش قیمت تاثیر منفی داشتند. برای کاهش آلودگی در سطح معمولی، علاوه بر دو متغیر ذکر شده، تعداد اعضای خانوار نیز معنی دار و منفی داشت. برای سطح استاندارد های بین المللی، متغیرهای عضویت در سازمان های مربوط بخش کشاورزی و منابع طبیعی و جنسیت اثر منفی و تحصیلات اثر مثبت و معنی دار داشتند. مقدار تمایل به پرداخت ها در این پژوهش تمایل به پرداخت سطوح پیشنهادی اول و دوم به ترتیب (سطوح پیشنهادی) 10619 و 24851ریال برآورد گردیدند.