توسعه روشی ساده به منظور پیش بینی عمر خستگی روسازی دال خط راه آهن

براساس ادبیات موضوع، خستگی بتن مهمترین عامل از بین رفتن روسازی دال خط راه آهن می باشد. در این مقاله، روشی ساده توسعه داده شده است تا با کمک آن بتوان عمر روسازی دال خط را تخمین زد. به این منظور با کمک مدل نظری تیر دوگانه قرار گرفته بر روی بستر ارتجاعی، تاریخچه زمانی تنش تجربه شده توسط دال بتنی ناشی از عبور یک چرخ قطار تقریب زده می شود. در ادامه و با کمک روش سیلان باران، تعداد سیکل های دامنه تنش تجربه شده توسط دال بتنی ناشی از عبور ناوگان تقریب زده می شود. در نهایت و با توجه به مدل رفتاری خستگی بتن ناشی از تنش های کششی و براساس اصل ماینر، عمر دال بتنی تخمین زده می شود. نتایج بدست آمده نشان می هد که افزایش ضخامت روسازی دال خط و مقاومت فشاری 28 روزه بتن باعث افزایش شدید طول عمر روسازی می شوند. همچنین افزایش سختی بستر روسازی منجر به افزایش خفیفی در عمر روسازی می شود. افزایش بار محوری قطار و کاهش سرفاصله زمانی اعزام قطار تاثیر بسیار مخربی بر کاهش عمر روسازی دال خط دارند.