ارزیابی بار کاری ذهنی، توانایی انجام کار و اختلالات اسکلتی عضلانی آتش نشانان

آتشنشانی یکی از مشاغلی است که به دلیل ماهیت شغل و خواسته های فیزیکی بالای این حرفه، نیاز به توان جسمانی و هوازی بالایی دارد. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین توانایی انجام کار، بار کاری ذهنی، اختلالات اسکلتی عضلانی و فاکتورهای موثر بر آن ها در آتش نشانان انجام شد.

این پژوهش یک مطالعه مقطعی بود که بر روی 250 نفر از آتش نشانان  شهر تهران انجام شد. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه های WAI، NASA-TLX وچارت ناراحتی بدن (BDC) جمع آوری گردید. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی، رگرسیون خطی، آزمون آماری همبستگی پیرسون و اسپیرمن انجام شد.

بار کاری ذهنی کل 6.58±70.07 بود. همچنین میانگین (انحراف معیار) نمره کل WAI، 38.85 (1.17) بود. بعد بار کاری فیزیکی بالاترین مقدار را در بین ابعاد بار کاری ذهنی (93/8 ± 49/93) داشت. نتایج نشان داد که با افزایش یک واحد در مقطع تحصیلی دانشگاهی آتشنشانان، مقدار WAI، 0.14 افزایش می یابد (P=0.03). بیشترین میزان ناراحتی نیز به ترتیب در نواحی تحتانی (50 نفر (20%)) و فوقانی (42 نفر (16.8%)) کمر بود. ارتباط بین WAI کل و بار کاری ذهنی مثبت و غیر معنادار بود (p<0.05).  WAIبا میزان ناراحتی در مچ دست، پا و قوزک پا ارتباط معکوس و معناداری داشت.

علیرغم پایین بودن اختلالات اسکلتی عضلانی حتی علائم خفیف دردهای اسکلتی عضلانی باید در نظر گرفته شوند. با توجه به بالا بودن بارکاری ذهنی بهبود شرایط کاری فیزیکی و روانی اجتماعی در افزایش توانایی کارکنان و افزایش توانایی فعالیت شغلی آنها مهم است.