فعالیت آنزیم آرژیناز و نقش آن در بیماریزایی انگل های لیشمانیا

لیشمانیوز، یک بیماری انگلی گرمسیری است که امروزه به یک چالش بزرگ در بسیاری از کشورهای دنیا تبدیل شده است. تاکنون واکسن یا داروی موثری برای ریشه کنی این بیماری پیدا نشده است، از سوی دیگر ظهور مقاومت دارویی، این بیماری را به یک نگرانی جهانی تبدیل کرده است. از این رو توجه بیشتر به چرخه های فیزیکوشیمایی انگل لیشمانیا و شناسایی مسیرهای بیوشیمایی آن از اهمیت بسزایی برخوردار است. یکی از حیاتی ترین این مسیرها چرخه آرژیناز و نیتریک اکساید میزبان و انگل لیشمانیا است. آنزیم آرژیناز با استفاده از اسید امینه آرژینین نقش مهمی در مسیرهای متابولیکی به ویژه تولید اورنیتین دارد که منجر به تولید پلی آمین ها شده و در فعالیت های مهم سلولی از جمله تکثیر و بقاء سلولی دخالت دارند. از سوی دیگر آرژینین می تواند به عنوان سوبسترا برای آنزیم نیتریک اکساید سنتاز عمل کند که منجر به تولید نیتریک اکساید شده و در نتیجه باعث فعال شدن سیستم ایمنی سلولی و از بین رفتن ارگانیسم های داخل سلولی می شود. فعالیت بالای آنزیم آرژیناز باعث کاهش انگل در داخل سلول میزبان شده و از آنجایی که سلول های لنفوسیت برای فعالیت خود به اسید امینه ال-آرژینین احتیاج دارند، کمبود آن باعث اختلال در پاسخ های سلول های لنفوسیتی می شود. همچنین آرژیناز انگل به تنهایی می تواند سرنوشت انگل لیشمانیا را در داخل سلول میزبان تعیین کند. هدف از این مطالعه، مرور جامع بر مطالعات انجام شده بر روی مسیر آرژیناز انگل و میزبان و بررسی تاثیر آن بر سیستم ایمنی و بیماریزایی انگل لیشمانیا می باشد.