بررسی زنده مانی باکتری Enterobacter cloacae در چند حامل جامد و اثر زادمایه های تهیه شده بر جوانه زنی و رشد گندم

در کشاورزی پایدار کودهای زیستی جایگاه ویژه ای دارند. به همین خاطر برای عرضه آن ها از حامل های مختلف برای حفظ ماندگاری و زنده مانی باکتری استفاده می شود. این تحقیق با هدف بررسی زنده مانی باکتری Enterobactercloacae بر روی حامل های مختلف جامد در مدت یک سال صورت گرفت. حامل های جامد، شامل 10 تیمار باگاس، پیت، هیدروچار، بیوچار، خاک اره و پرلیت به صورت منفرد و مخلوط آن ها با پرلیت با نسبت وزنی (1:1) بودند. در این بررسی، زادمایه های باکتریایی تهیه شده با جمعیت اولیه یکسان (CFU/g109) پس از نگهداری در دمای اتاق از نظر توان ماندگاری و زنده مانی باکتری مورد مقایسه قرار گرفتند. جمعیت باکتری در زمان های 0، 15، 30، 60، 90، 120، 180، 270و 365 روز شمارش شد. برای شمارش باکتری های زنده در حامل های میکروبی، بعد از تهیه سری های رقت از روش شمارش در کشت نواری درون یک پلیت استفاده شد. در این تحقیق اثرات زادمایه های تهیه شده بر جوانه زنی و رشد گیاهچه های گندم در شرایط استریل و به روش کشت در پلیت شیشه ای، در پایان ماه چهارم بررسی شد. در این دو روش خصوصیاتی از قبیل طول ساقه و ریشه، وزن تر و خشک ساقه و ریشه و وزن تر و خشک کل ساقه و ریشه اندازه گیری شد. نتایج حاصل از شمارش باکتری ها نشان داد که از میان حامل های مورد آزمایش، بیشترین جمعیت شمارش شده بعد از گذشت یک سال در حامل باگاس (CFU/g 109) و کمترین جمعیت شمارش شده در خاک اره به دست آمد بطوریکه بعد از گذشت 6 ماه هیچ جمعیت زنده باکتری در خاک اره شمارش نشد. همچنین نتایج حاصل از تست جوانه زنی و رشد گیاهچه های گندم نشان داد که زادمایه های هیدروچار و باگاس+ پرلیت در کشت پلیت نتایج تکرارپذیری داشتند و در هر دو حالت در اغلب ویژگی های اندازه گیری شده، میانگین های بهتری را به خود اختصاص داده بودند. در پایان با توجهبه نتایج این آزمایش و راحتی و در دسترس بودن حامل های مورد استفاده، حامل باگاس+ پرلیت توصیه می شود.