رژیم غذایی خیار دریایی گونه شنی(Holothuria scabra) در سواحل شمالی جزیره قشم، خلیج فارس

مطالعه رژیم غذایی خیار دریایی گونه شنی Holothuria scabra</em> از دی ماه سال 1391 آغاز  و تا آبان ماه سال 1392 به مدت 11 ماه ادامه یافت. نمونه های مورد بررسی از سواحل شمالی جزیره قشم به صورت ماهیانه از طریق غواصی و یا از طریق جزر ومد جمع آوری و پس از بیومتری در کنار ساحل، جهت مطالعات تغذیه ای به آزمایشگاه تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس منتقل گردیدند. جمعا 151 عدد خیار دریایی گونه شنی جمع آوری که تعداد 60 عدد ماده و 50 عدد نر و41عدد فاقد غده جنسی بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. میزان طول نسبی روده(RLG) گونه شنی خیار دریایی برابر 837/0±91/1 بوده که نشان از همه چیز خوار بودن آبزی مورد نظر دارد. شاخص خالی بودن معده(CV) برابر 21/17 عدد بدست آمد که حاکی از پر خور بودن آبزی می باشد. بیشترین FI مربوط به ماه مهر با مقدار 100 درصد و کمترین مربوط به ماه خرداد با مقدار 23/69 درصد و نیز بیشترین CV  مربوط به ماه خرداد  با مقدار 76/30 و کمترین مربوط به ماه مهر با مقدار صفر می باشد. همچنین درصد فراوانی غذا به ترتیب برای گل ولای 95/16، سنگریزه های شنی سیاه31/16، پوسته صدف ها27/13، دوکفه ای ها47/8 درصد، که به عنوان غذای اصلی و جلبک سبز51/7، بقایای گیاهی و جانوری77/5، سنگریزه های شنی رنگی31/5، انواع گیاهان 79/4، جلبک قرمز83/3، پوسته سخت پوستان03/3، حشرات 87/2 درصد، به عنوان غذای فرعی وهمچنین کرم ها23/2، ماهیان91/1، رسوبات91/1، پوسته خرچنگ ها27/1، بنتوزها24/1، رسوبات آلی11/1، خرده های چوب و فلز63/0، اسکوئید31/0، فلس15/0 درصد به عنوان غذای تصادفی شناسایی شدند.