رابطه دیاژنز، شکستگی، توزیع تخلخل ماتریکس و تولید چاه ها در مخزن بنگستان اهواز

مخزن بنگستان میدان اهواز متشکل از سازندهای ایلام و سروک با ضخامت تقریبی 1000 متر در دوره کرتاسه بالایی در شرایط تکتونیکی و رسوبی متفاوت رسوب گذاری کرده است و متشکل از 4 زون مخزنی (C-E-G-I)   می باشد، که توسط زون های متراکم و ناتروا (A, B, D, F, H) جدا شده اند. این مخزن تکراری از رخساره های رسوبی پشته های سدی بوده، که به سمت محیط لاگون (D-H-C3) تغییر رخساره می دهد، به استثنای جوان ترین سکانس که رفتاری عمیق شونده را نشان می دهد. رسوب گذاری در رخساره های پشته های سدی تغییرات فراوان رسوبی را در جهت عمودی و افقی در زون های I-G-E-F-C3 نشان می دهد، که اثر این تغییرات در گستره مخزن دیده می شود. همچنین اثرات گسل های قدیمی با روند  تقریبا شمالی-جنوبی در گستره مخزن بنگستان باعث تغییر در جغرافیای قدیمی حوضه شده، که نقش موثری را در تغییرات دیاژنتیک، جایگاه رسوب گذاری و در نهایت عملکرد مخزن متعارف و شکسته شده دارد. تخلخل ماتریکس در زون های (I-G-E-C3) متاثر از فابریک می باشد. بنابراین رخساره های گرینستون و پکستون کیفیت مخزنی بهتری نسبت به وکستون و مادستون دارد. دیاژنز و آب های متئوریک بر سطوح رخنمون یافته در بالای هر سیکل تاثیر گذاشته است و بهترین کیفیت مخزنی در رخساره های گرینستون و پکستون که تاثیرات آب های متئوریک را تجربه کرده اند، وجود دارد. لذا رخنمون رخساره های مخزنی در بالای هر سیکل در مخزن  بنگستان اهواز و تحت تاثیر قرار گرفتن آن توسط آب های متئوریک نقش اساسی در تولید از مخزن بازی می کند. اما در زون C1 مخزن  بنگستان اهواز که حاوی رخساره ای از جنس آهک گل سفیدی می باشد، پدیده غالب انحلال و دیاژنز متئوریکی است که باعث افزایش تخلخل و عدم افزایش تراوایی گردیده است. لذا رفتار دیاژنزی متفاوت در مقایسه با زون های دیگر مخزنی  بنگستان اهواز دارد. از طرفی شکستگی ها از مرکز به سمت شرق مخزن بنگستان و عمدتا در زون های  E-F-G توسعه یافته است. وجود شکستگی های باز توسط داده های هرزروی، آنالیز ساختمانی-رسوبی و دینامیک مخزن تایید شده است. افزایش هرزروی گل حفاری در بعضی از نواحی زون های متراکم (D-F-H) می تواند شاهدی بر ارتباط عمودی دو مخزن و عدم وجود سد رسوبی در آن نواحی باشد.