بررسی ریسک پذیری شبکه توزیع آب شهر گرمسار به روش های باینری و تاپسیس با استفاده از SIG

با افزایش جمعیت شهرنشین در کشور و توسعه روز افزون شهر ها از یک طرف و ادامه روند خشک سالی و کاهش نزولات جوی از طرف دیگر تامین آب آشامیدنی به یکی از چالش های مهم در امور مدیریت منابع آب تبدیل شده است. به این دلیل ضرورت اقدامات پیشگیرانه به منظور کاهش هدر رفت آب ناشی از تلفات در خطوط شبکه آب به یکی از نیاز های اصلی سیستم آب رسانی شهری تبدیل شده است. در پژوهش حاضر وضعیت موجود شبکه توزیع آب شهر گرمسار بررسی شد و به کمک ترکیب اطلاعات توصیفی با اطلاعات مکانی و همچنین اطلاعات سنجش از دور در طول زمان توسعه، ریسک پذیری شبکه توزیع آب شرب شهر گرمسار به دو روش باینری و تاپسیس بررسی و نقشه خطر پذیری شکست یا خرابی در لوله ها در اثر پوسیدگی، ترکیدگی، فشار و نشت ترسیم شد. نتایج نشان داد روش تاپسیس (63 درصد صحت) نسبت به روش باینری (45 درصد صحت) در پیش بینی اتفاقات شبکه توزیع آب عملکرد بهتری داشته است. همچنین براساس نقشه ریسک پذیری لوله ها میزان لوله هایی که ریسک پذیری بالایی دارند حدود 12000 متر است که با در نظر گرفتن هزینه های خرید و اجرای لوله در مجموع معادل کمتر از هزینه یک سال تلفات آب در شبکه خواهد شد. این هزینه مازاد بر هزینه آب به حساب نیامده است و باید صرفا به منظور اصلاح شبکه هزینه شود.