ارزیابی پایداری با استفاده از شاخص ها برای مدیریت یکپارچه منابع آب (ترجمه)

استفاده از شاخص ها برای ارزیابی و پایش پیشرفت در جهت دستیابی به اهداف توسعه پایدار توسط محققین زیادی پیشنهاد شده است. علاوه بر این، سازمان های بین المللی معتقدند که شاخص ها، ابزاری قدرتمند در تصمیم گیری ها هستند. با این وجود، کیفیت و قابلیت اطمینان شاخص ها بستگی به کاربرد معیارهای کافی و مناسب برای ارزیابی آنها دارد. هدف کلی از این مطالعه، ارزیابی نحوه عملکرد شاخص های مرتبط با مصرف و مدیریت آب در برابر مجموعه ای از معیارهای پایداری است. در این تحقیق تعداد 170 شاخص مربوط به استفاده و مدیریت از آب، شناسایی شده و یک ماتریس ارزیابی که تمام شاخص ها را طبق چارچوب DPSIR (نیروهای محرکه، فشار، وضعیت، اثرات و پاسخ ها) تحلیل می کند، بکار گرفته شد و یک هیئت بین المللی از کارشناسان، پایداری شاخص ها را از نظر معیارهای اجتماعی، اقتصادی، محیط زیستی و نهادی ارزیابی نمودند. همچنین یک مطالعه موردی برای آزمایش و تایید روش کار قبل از اجرای کامل تحقیق انجام شد. یافته های این مطالعه نشان داد که از کل شاخص های مورد بررسی، 24 شاخص با اکثر معیارهای پایداری (مطابق با سه یا چهار معیار پایداری) تطابق داشته، 59 شاخص دو بعدی (مطابق با دو معیار پایداری)، 86 شاخص یک بعدی (تنها مطابق با یک معیار پایداری) بوده و یک شاخص با هیچ یک از معیارهای پایداری مطابقت ندارد.