اثر نیتروژن بر ویژگی های فیزیولوژیکی و غلظت عنصرهای غذایی پرمصرف سه رقم زیتون در تنش شوری

در این پژوهش اثرهای شوری و نیتروژن بر برخی ویژگی‎های فیزیولوژیک، زیست شیمیایی و رشدی سه رقم زیتون (ابوسطل، آربکین و کنسروالیا) مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش با چهار سطح شوری (صفر، 40، 80 و 160 میلی مولار کلراید سدیم) به همراه سه سطح نیتروژن از منبع سولفات آمونیم (صفر، 200 و 400 میلی گرم بر لیتر) به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‎های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. شوری به طور معنی‎داری بر تمام ویژگی ها اثر منفی داشت، گرچه شدت آن در میان رقم ها متفاوت بود. افزایش غلظت کلراید سدیم، رشد نهال، شمار برگ در نهال، نسبت پتاسیم به سدیم ریشه و برگ، جذب و غلظت نیتروژن ریشه و برگ، غلظت پتاسیم، کلسیم، منیزیم و فسفر ریشه و برگ را کاهش، درحالی‎که غلظت سدیم و کلر ریشه و برگ را افزایش داد. افزایش سطح نیتروژن تا 200 میلی گرم بر لیتر کاهش رشد نهال و شمار برگ را بهبود داد. در غلظت 200 میلی گرم بر لیتر نیتروژن غلظت سدیم، کلر و کلسیم ریشه و برگ کاسته و نسبت پتاسیم به سدیم، جذب و غلظت نیتروژن ریشه و برگ، غلظت پتاسیم، منیزیم و فسفر ریشه و برگ افزایش یافت. می‎توان نتیجه گرفت در شرایط شور، افزایش غلظت نیتروژن تا 200 میلی گرم بر لیتر در رقم‎های حساس به نمک در مقابل اثرهای منفی شوری مطلوب خواهد بود، ولی افزایش بیشتر غلظت نیتروژن (400 میلی گرم بر لیتر)، ممکن است بدون تاثیر و یا حتی برای رشد گیاه مضر باشد. در این آزمایش، بررسی پاسخ رقم ها به شوری نشان داد که رقم ابوسطل یک رقم بسیار متحمل در بالاترین سطح شوری، رقم آربکین متحمل و کنسروالیا رقمی حساس به شوری است.