بررسی اثر ماده بیهوشیMS222 بر شاخص های خونی ماهی شیربت (Arabibarbus grypus) در غلظت های بیهوش کننده و کشنده

در پژوهش حاضر مقایسه غلظت های مختلف بیهوش کننده و کشنده ماده MS222 بر شاخص های خونی ماهی شیربت (Arabibarbus grypus) مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور 18 قطعه ماهی با وزن متوسط 5/5±150 گرم، به صورت تصادفی در سه تیمار بدون بیهوشی (تیمار شاهد)، بیهوشی با غلظت 750 میلی گرم بر لیتر برای بیهوش کنندگی و غلظت 6250 میلی گرم بر لیتر برای کشندگی قرار گرفتند. خونگیری از تمام نمونه ها در تیمارهای شاهد، بیهوشی (در ساعت های صفر،‏ 6، 12 و 24 بعد از بیهوشی) و کشندگی صورت گرفت و شاخص های خونی از جمله تعداد گلبول های سفید و قرمز، هموگلوبین، هماتوکریت، MCV، MCH و MCHC اندازه گیری شد. درصد هماتوکریت و سطح هموگلوبین در تیمارهای ساعت های 6 و 12 کاهش آماری معنی داری را نسبت به تیمار شاهد، زمان صفر و غلظت کشنده نشان دادند (05/0P<). شمارش کلی گلبول های قرمز در کلیه تیمارها به جز تیمار ساعت 6 نسبت به تیمار شاهد افزایش نشان داد (05/0<P). MCH و MCV در تیمارهای زمان های 12 و 24 ساعت نسبت به تیمار شاهد کاهش معنی دار نشان داد (05/0P<). MCHC و درصد منوسیت در کلیه تیمارها نسبت به تیمار شاهد افزایش نشان داد (05/0P>). در شمارش کلی گلبول های سفید و میزان هتروفیل در تیمارهای زمان صفر تا 6 ساعت روند کاهشی و در سایر تیمارها روند افزایشی مشاهده شد (05/0<P). به طورکلی نتایج حاکی از آن است که بیهوشی با ماده MS222 سبب استرس کمی در ماهی شیربت شد. این استرس باعث ایجاد یک اختلال اولیه در شاخص های خونی شد که نوعی واکنش دفاعی در برابر استرس تحمیل شده بود و سپس توسط فرآیند سازش پذیری پس از سپری شدن زمان (24 ساعت) شرایط به حالت طبیعی اولیه بازگشت، بنابراین استفاده از این ماده بیهوشی در تحقیقات آبزی پروری بدون مانع است.