بررسی شیوع چاقی و ارتباط آن با شاخص های آمادگی جسمانی کارکنان ادارات مشهد

امروزه اندازه گیری دقیق حجم فعالیت بدنی و ارزیابی آمادگی جسمانی به منظور ارتقای سطح بهداشت جامعه ضروری می باشد، لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی شیوع چاقی و ارتباط آن با شاخص های آمادگی جسمانی کارکنان ادارات مشهد بود.

در پژوهش حاضر تعداد 3737 آزمودنی با دامنه سنی بین 20 تا 60 سال (2559 مرد و 1178 زن) برای بررسی وضعیت تن سنجی و آمادگی جسمانی به صورت در دسترس انتخاب و داوطلبانه شرکت کردند. اندازه‫گیری های تن سنجی و ترکیب بدن نظیر قد، وزن، BMI، WHR و درصد چربی بدن همه آزمودنی ها به دست آمد. آزمودنی ها بر اساس BMI به 4 گروه: زیر وزن نرمال (5/18>BMI)، دارای وزن نرمال (9/24-5/18=BMI)، دارای اضافه وزن (9/29-25=BMI)، و چاق (30< BMI) تقسیم شدند. سطح آمادگی جسمانی آزمودنی ها نیز توسط آزمون‫های استقامت قلبی عروقی، استقامت عضلانی، قدرت، انعطاف پذیری و تعادل مورد ارزیابی قرار گرفت. از آزمون همبستگی پیرسون برای بررسی ارتباط بین شاخص ها و از آزمون تی مستقل برای مقایسه بین گروهی استفاده شد.

براساس یافته ها درصد چربی در آقایان به طور معنی داری کمتر از بانوان است (001/0>p). بیشترین نمایه توده بدنی در آقایان با 9/42 درصد بین 9/29-25=BMI قرارگرفت و در بانوان با 5/36 درصد بین 9/24-5/18=BMI قرارگرفت. همچنین بین شاخص‫های آنتروپومتریک و حداکثر اکسیژن مصرفی در آقایان و بانوان ارتباط معنی داری وجود داشت (05/0p<). علاوه بر این ارتباط معنی داری بین استقامت قلبی- عروقی (001/0=p)، انعطاف پذیری (037/0=p)، زمان عکس العمل (041/0=p) و زمان تعادل ایستا (024/0=p) در بین آقایان و بانوان وجود داشت.

نتایج نشان دادند که میزان درصد چربی و نمایه توده بدن بیشتر، با سطح آمادگی جسمانی پایین‫تر مرتبط است. به نظر می رسد که آگاه سازی در زمینه چاقی شکمی و عوامل مرتبط با آن و تشویق افراد به انجام فعالیت بدنی می‫تواند در کاهش شیوع چاقی شکمی و بیماری های وابسته به آن موثر باشد.