بررسی صفات مورفولوژیک و بیوشیمیایی گیاه همیشه بهار تحت تاثیر کودهای بیولوژیکی فسفر و روی

کاربرد کودهای بیولوژیک یکی از مهمترین اجزای مدیریت مواد مغذی است که نقش اساسی در کشاورزی پایدار و بهبود ویژگی های کیفی گیاهان دارد. در این تحقیق، اثرات تیمارهای مختلفی از باکتری های خل کننده فسفات از قبیل Pantoea agglomerans P5 و Pseudomonas putida P13 (تلقیح بذر، استفاده از کود زیستی 2، 4 و 6 هفته پس از سبز شدن گیاه و عدم تلقیح بذر به عنوان تیمار شاهد) و محلول پاشی برگی ZnSO4 (شاهد، 1، 2، و 3 گرم بر لیتر) بر صفات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه همیشه بهار ارزیابی شد. نتایج نشان داد که بیشترین ارتفاع گیاه و وزن تر گل در گیاهان تحت تیمار تلقیح بذر با کود بیولوژیک فسفر × 2 گرم بر لیتر سولفات روی، و همچنین در گیاهان تحت تیمار با کود زیستی در 2 هفته پس از سبز شدن × 1 و 2 گرم بر لیتر از ZnSO4 مشاهده شد. همچنین بیشترین وزن خشک گل و درصد آنتوسیانین تحت تیمار کاربرد کود زیستی در 2 و 4 هفته بعد از سبز شدن گیاه × 1 و 2 گرم بر لیتر از ZnSO4 بدست آمد. بیشترین مقدار فسفر در تیمار کود زیستی 4 و 6 هفته پس از سبز شدن × 2 و 1 گرم بر لیتر ZnSO4 مشاهده شد. علاوه بر این، بیشترین مقدار عنصر روی تحت شرایط کاربرد کود زیستی در 6 هفته پس از سبز شدن گیاه × محلول پاشی 3 گرم بر لیتر ZnSO4 به دست آمد. در مقابل، کمترین مقادیر در اکثر پارامترها تحت کاربرد سطوح مختلف کاربرد زیستی × عدم محلول پاشی ZnSO4 و محلول پاشی 3 گرم بر لیتر ZnSO4 مشاهده شد. بنابراین محلول پاشی برگی ZnSO4 و کاربرد خاکی کودهای حل کننده فسفات می تواند بر صفات بیوشیمیایی و مورفولوژیک گیاه همیشه بهار موثر باشد.