استفاده از منابع مختلف چربی و عصاره چای سبز در جیره جوجه های گوشتی بر عملکرد، جمعیت میکروبی روده و کیفیت گوشت

در این آزمایش تعداد 360 قطعه جوجه گوشتی ماده سویه راس 308 در یک طرح کاملا تصادفی در قالب آزمایش فاکتوریل 3×2 به 6 گروه آزمایشی، 5 تکرار و 12 جوجه در هر تکرار تقسیم شدند. فاکتورها شامل دو سطح عصاره چای سبز (صفر و 500 میلی گرم بر کیلوگرم از جیره) و جیره های فاقد/حاوی چربی (جیره های فاقد چربی، جیره حاوی روغن سویا و جیره حاوی پیه گوسفندی) بودند. استفاده از عصاره چای سبز بر عملکرد، چربی درون بافتی، جمعیت میکروبی روده و ثبات اکسیداتیو گوشت تاثیر نداشت (05/0p>). افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل غذایی در اثر استفاده از هر دو منبع چربی در مقایسه با جیره های فاقد چربی بهبود یافت (05/0p<). استفاده از روغن سویا در مقایسه با پیه گوسفندی و جیره های فاقد چربی منجر به افزایش چربی محوطه بطنی و کاهش راندمان لاشه شد (05/0p<). استفاده از عصاره چای سبز در جیره های حاوی چربی بر کاهش چربی احشایی موثر بود (05/0p<). گروه های دریافت کننده عصاره چای سبز به همراه روغن سویا دارای جمعیت لاکتوباسیلوس بیشتری در مقایسه با گروه های دریافت کننده چای سبز به همراه پیه گوسفندی بودند (05/0p<). استفاده از روغن سویا منجر به افزایش معنی داری در چربی درون بافتی و میزان مواد واکنش دهنده با تیوباربیتوریک اسید گوشت ران شد (05/0p<). یافته های این تحقیق نشان داد که استفاده از عصاره چای سبز در جیره های حاوی چربی جیره ای از نوع اشباع و غیر اشباع موجب بهبود جمعیت میکروبی روده و کاهش میزان چربی لاشه جوجه های گوشتی شد ولی بر چربی درون بافتی و اکسیداسیون گوشت تاثیری نداشت.