بررسی ارتباط پارامترهای هواشناسی با روند تغییرات PM2.5 بر اساس شاخص AQI در مشهد طی سال های 95-1393
ذرات معلق یکی از مهم ترین آلاینده های هوا بخصوص در کلان شهرها هستند که دارای اثرات سوء بهداشتی و زیست محیطی می باشند. هدف از انجام این مطالعه بررسی ارتباط پارامترهای هواشناسی با روند تغییرات PM2.5 بر اساس شاخص AQI در شهر مشهد طی سال های 95-1393 می باشد.
این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی می باشد. اطلاعات مربوط به غلظت PM2.5 از مرکز پایش آلاینده های زیست محیطی مشهد و داده های مربوط به پارامترهای هواشناسی از اداره کل هواشناسی استان خراسان رضوی جمع آوری شد. پس از بررسی داده ها بر اساس شاخص کیفی هوا، ارتباط بین داده ها با نرم افزار های SPSS ویرایش 20و Excel مورد تحلیل قرار گرفت.
نتایج نشان داد که تغییرات غلظت آلاینده PM2.5 طی سال های 1393 تا 1395 اختلاف معناداری داشته، اما روند این تغییرات ثابت نبوده است. متوسط غلظت سالانه این آلاینده در سال های 1393، 1394 و 1395 به ترتیب 19/43±26/29، 15/89±25/28 و 27/88±30/50 میکروگرم بر مترمکعب بوده است. همچنین نتایج این مطالعه وجود همبستگی معنادار و معکوس بین غلظت PM2.5 و سرعت باد را نشان داد، اما بین غلظت این آلاینده و سایر پارامترهای هواشناسی (دما، رطوبت نسبی و بارش) ارتباط معناداری مشاهده نشد.
وقوع بیشتر اینورژن در فصول سرد، سرعت باد، وزش بادهای غالب جنوب شرقی-شمال غربی و انتقال آلاینده های صنایع واقع در شرق و جنوب شرق به داخل شهر مشهد از جمله عوامل مرتبط با نوسانات غلظت این آلاینده می باشند که نیاز به مدیریت یکپارچه در جهت کاهش غلظت این آلاینده وجود دارد.
PM2 ، 5 ، پارامترهای هواشناسی ، مشهد ، شاخص AQI
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.