بحران آب در آسیای مرکزی

وسعه کشاورزی به ویژه کشت گسترده پنبه و گندم در کشور ازبکستان از ده های آغازین قرن 20، زمینه خشک شدن تدریجی دریاچه آرال را فراهم کرده است. افزون بر آن، کشورهای پایین ازبکستان و ترکمنستان) به ، دست (قزاقستان دلیل وابستگی به منابع آب یادشده، پیشنهاد تشکیل یک کنسرسیوم مشترک می دهند که بیشتر، مفهوم مشارکت در مالکیت منابع آب را می دهد .ولی کشورهای بالادست (قرقیزستان و تاجیکستان) به دلیل حس مالکیت بر این منابع با آن مخالفند و به دنبال تامین منافع خود مانند دریافت گاز، زغال سنگ و برق از کشورهای پایین دست می باشند. چندین تفاهم نامه همکاری بین این کشورها به امضاء رسیده است. یافته های این پژوهش که با کمک مطالعات کتابخانه ای انجام گرفته است نشان می دهد که در صورت عملی نشدن راهکارهای موجود، به دنبال گسترش خشکسالی دریاچه آرال، آلودگی شدید منابع آبی و افزایش بی رویه جمعیت، در آینده نزدیک باید شاهد درگیری های نظامی بر سر منابع آبی در این حوزه بود.