اثرات پیش مخلوط مواد معدنی بر عملکرد، پر درآوری، خصوصیات استخوان درشت نی و میزان تجمیع عناصر معدنی در سرم و پر جوجه های گوشتی

این آزمایش در یک دوره 42 روزه با استفاده از 200 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار و 4 تکرار و هر تکرار با 10 قطعه جوجه به منظور ارزیابی اثرات سطوح مختلف مواد معدنی بر عملکرد، خصوصیات استخوان درشت نی، پر درآوری و میزان تجمیع عناصر معدنی در سرم و پر جوجه های گوشتی انجام شد. جیره های آزمایشی شامل: 1- جیره شاهد (بدون پیش مخلوط مواد معدنی) و 2، 3، 4 و 5 جیره های حاوی پیش مخلوط مواد معدنی در سطوح 25، 50، 75 و 100 درصد سطح پیشنهادی بودند. افزایش وزن و خوراک مصرفی روزانه در گروه های مکمل شده در مقایسه با تیمار شاهد بیشتر و ضریب تبدیل خوراک کمتر بود، ولی بین تیمارهای دریافت کننده پیش مخلوط این تفاوت ها معنی دار نشد. در خصوص استخوان درشت نی فراسنجه هایی از قبیل قطر، طول و حجم تحت تاثیر پیش مخلوط مواد معدنی قرار گرفت و تیمارهای دریافت کننده پیش مخلوط تفاوت معنی داری با تیمار شاهد نشان دادند، ولی وزن نسبی، چگالی و درصد خاکستر تفاوت معنی داری را نشان نداد. میزان پوشش پر در تیمارهای دریافت کننده پیش مخلوط افزایش یافت و به موازی آن میزان پارگی و آسیب دیدگی پرهای نواحی دم و بال کاهش یافت. غلظت سرمی کلسیم و غلطت های پتاسیم و روی در پر با استفاده ار پیش مخلوط موادمعدنی افزایش یافت، ولی عناصری از قبیل منگنز، سدیم، فسفر، کروم و نیکل تحت تاثیر قرار نگرفتند. اگرچه تفاوت معنی داری در رابطه با خصوصیات عملکردی و فراسنجه های مرتبط با استخوان درشت نی جوجه های مکمل شده با سطوح متفاوت پیش مخلوط مواد معدنی مشاهده نشد اما با توجه به تاثیر پذیری وضعیت پر درآوری جوجه های گوشتی، استفاده از پیش مخلوط در سطح 100 درصدی به منظور اطمینان از تامین نیازمندی ها پیشنهاد می شود.