ویژگی های لرزه زمین ساختی گسل های باختر و جنوب بلوک لوت با تاکید بر رسیدگی ساختاری و تحلیل فرکتالی آنها

با استفاده از پارامترهای قطعه بندی، درازای گسیختگی (در طی هر زمین لرزه)، میزان جابه جایی بر روی گسل ها و الگوی تکرار رویداد زمین لرزه ها؛ رسیدگی ساختاری گسل های باختر و جنوب بلوک لوت مورد ارزیابی قرار گرفتند. در این مطالعه طیف پاسخ جنبش زمین لرزه های بزرگ روی داده در منطقه، تحلیل شدند. بر اساس نتایج حاصله، گسل کوهبنان: نارس؛ بم: میانه تا نارس؛ گوک، لاله زار، کهورک: رسیده می باشند. در بحث تحلیل فرکتالی و رشد و بلوغ پهنه های گسلی منطقه، از روش مربع شمار استفاده شد. بر اساس محاسبات انجام شده، بعد فرکتالی گسل های کوهبنان و شاخه های جنوبی آن، گسل های بم، کهورک، فاریاب، چاه مزرعه (اسفندقه) و گوک نسبت به بقیه گسل ها کمتر است. در امتداد این گسل ها، رومرکز زمین لرزه ها تمرکز بیشتری دارند. بعد فرکتالی با نزدیک شدن به حاشیه داخلی بلوک لوت افزایش پیدا می کند. این افزایش نشان از بالا بودن پراکندگی میدان تنش در این منطقه است. بعد فرکتالی سامانه گسلی نایبند (721/1-56/1) و گسل سبزواران باختری (68/1-52/1) از شمال به جنوب کاهش و گسل گوک (68/1-52/1) از شمال به جنوب افزایش پیدا می کند. بر این اساس قطعات جنوبی سامانه گسل نایبند و سبزواران باختری و قطعات شمالی سامانه گسلی گوک نارس تر می باشند و توان ایجاد خطر لرزه ای جدی تری را دارند. بر اساس نتایج حاصله از مبحث رسیدگی ساختاری و بررسی ابعاد فرکتالی، لرزه خیزترین گسل های منطقه گسل های کوهبنان، بم، کهورک، گوک، لاله زار، فاریاب و چاه مزرعه (اسفندقه) می باشند.