کاربرد شیمی کانی کلینوپیروکسن در بررسی شرایط فیزیکی صعود ماگما، مطالعه موردی سنگ های آتشفشانی علی آباد، شمال غرب نایین

در منطقه علی آباد (شمال غرب نایین) سنگ های آتشفشانی با ترکیب آندزیت، تراکی آندزیت، داسیت و ریولیت به همراه سنگ های آذرآواری (توف) وجود دارند. از لحاظ کانی شناسی، این سنگ ها از فنوکریست های پلاژیوکلاز، کلینوپیروکسن، سانیدین، بیوتیت، کوارتز و کانی های اوپک در زمین های از میکرولیت های پلاژیوکلاز، شیشه و کانی های اوپک تشکیل شده اند. کلینوپیروکسن این سنگ ها از نوع اوژیت با ترکیب (En43-45, Wo 38-42, Fs 14-18) است. ترکیب شیمیایی کلینوپیروکسن نشان می دهد که این کانی در فشارهای کم تا متوسط تشکیل شده و بیانگر تبلور آنها در طی صعود ماگما و در عمق های مختلف است. توزیع Al و میزان Fe+3 در ساختار کلینوپیروکسن بیانگر تبلور آن از یک ماگمای آبدار با فشار بخار آب 10 درصد و با فوگاسیته بالای اکسیژن است. بر اساس محاسبات زمین دما- فشارسنجی، کلینوپیروکسن ها در محدوده دمایی 1009 تا 1200 درجه سانتی گراد، محدوده فشار حدود 5/2 تا 7 کیلوبار و عمق 9 تا 18 کیلومتری متبلور شده اند.