بررسی مقایسه ای میزان اختلالات اسکلتی عضلانی در زنان شاغلدر بخش رادیولوژی دو بیمارستان شهر ساری در سال1397

اختلالات اسکلتی- عضلانی (MSDs) مرتبط با کار یکی از عواملشایع آسیبها و ناتوانیشغلی در کشورهایصنعتی و رو به توسعه است. در این پژوهش میزان این اختلالات در کارکنان خانم شاغل در بخش رادیولوژی دو بیمارستان شهر ساری در سال 1397 بررسی و مقایسه شد.

جمعیت آماری این مطالعه مقطعی با رویکرد توصیفی تحلیلی شامل 45 نفر پرسنل زن شاغل در بخش رادیولوژی بیمارستان امام خمینی (ره) و بوعلی سینای شهر ساری بودند که به صورت سرشماری در نظر گرفته شدند و سپس با توجه به معیار ورود و حذف از مطالعه،20 نفر از نمونه ها بررسی شدند. ابزار سنجش و جمع آوری داده های مرتبط با MSDs پرسشنامه استاندارد نوردیک بود. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS16 در سطح معنی داری 05/0 انجام شد.

میانگین سنی شرکت کنندگان 7/37سال بود. یافته ها نشان داد که در یک سال گذشته، شیوع MSDs در نواحی شانه (65 درصد)، مچ و دست (7/64 درصد) و آرنج (55 درصد) بیش تر از دیگر نواحی بدن بود. ارتباط معنی داری بین شدت (نمره) این اختلالات با متغیرهای سن، قد، وزن وشاخص توده بدنی پیدا نشد.

شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی در پرتونگاران رو به افزایش است. از آن جایی که عدم آموزش کافی در زمینه ارگونومی و شرایط کاری نامناسب اثر قابل ملاحظه ای در افزایش آسیب های شغلی دارد؛ لذا استفاده از تجهیزات ایمنی می تواند سبب کاهش این آسیب ها شود، در این راستا بهبود شرایط کاری و استفاده از سیستم های الکترونیکی به جای مکانیکی برای درب محافظ اتاق اشعه پیشنهاد می شود.