اصلاح ویژگی آب دوستی فیلم نشاسته با استفاده هم زمان از اسید اولئیک و پرتو فرابنفش

بررسی اثر اسید اولئیک و استفاده از پرتو فرابنفش به منظور اصلاح خصوصیات کاربردی فیلم نشاسته در بسته بندی مواد غذایی است.

نشاسته یکی از ارزان ترین زیست پلیمرهای پلی ساکاریدی است که به علت دسترسی آسان و زیست تخریب پذیری موردتوجه پژوهشگران قرار گرفته است، اما مشکل اصلی نشاسته مانند سایر پلی ساکاریدها، آب دوستی نسبتا بالای آن می باشد. مهم ترین هدف این پژوهش کاهش حساسیت فیلم نشاسته به آب با استفاده از اسید اولئیک و پرتو فرابنفش (UV-C) بود.

در این پژوهش محلول فیلم نشاسته - اسید اولئیک در سه غلظت 6/0، 1 و 4/1 درصد (وزنی-وزنی نشاسته) و با استفاده از پرتو فرابنفش C در مدت زمان 60 دقیقه به منظور بهبود خصوصیات کاربردی آن در بسته بندی مواد غذایی اصلاح شد و فیلم آن به روش قالب گیری محلول تهیه شد. جهت بررسی خصوصیات کاربردی فیلم در بسته بندی مواد غذایی ضخامت، زاویه تماس، نفوذپذیری نسبت به بخارآب، جذب رطوبت، محتوای رطوبت و حلالیت فیلم ها مورد بررسی قرار گرفت. آزمون ها در قالب طرح کاملا تصادفی اجرا و نتایج آن به روش دانکن مورد مقایسه قرار گرفت.

نتایج نشان داد که با افزایش غلظت اسید اولئیک تا حد معینی (1 درصد بر اساس وزن خشک نشاسته)، نفوذپذیری نسبت به بخارآب در کمترین حد و زاویه تماس در بیشترین مقدار قرار دارد. اگرچه افزایش غلظت اسید اولئیک تا مقدار مشخصی موجب افزایش آب گریزی شده است، اما درصورتی که امولسیون حاصل در بازه زمانی (60 دقیقه) تحت پرتو فرابنفش قرار گیرد، آب گریزی فیلم نشاسته به بیشترین حد می رسد. پارامترهای جذب رطوبت، محتوای رطوبت و حلالیت در آب فیلم های نشاسته با افزودن اسید اولئیک نیز کاهش یافت. تاثیر توام اسید اولئیک و پرتو فرابنفش نیز در کاهش خاصیت آب دوستی موثر بود ولی در کاهش محتوای رطوبت تاثیر چشمگیری نداشت.

استفاده توام از اسید اولئیک (تا غلظت مشخص) و پرتو فرابنفش به صورت هم زمان موجب افزایش آب گریزی فیلم نشاسته می شود.