جلوه های مینی مالیستی حکایت های تذکره الاولیا عطار

کمینه گرایی در ادبیات جهان جنبش نوپدیدی است که با سرعت و شتاب قابل توجه، هواداران بسیاری یافته است. بارزترین ویژگی این ژانر ادبی، تاکید بر فشردگی و ایجاز در عین سادگی است. در ادبیات سنتی ایران، طرز بیان مبتنی بر اطناب یا ماکسی مالیسم رواج فراوان دارد، اما در کنار آن آثار ادبی ما مشحون از حکایت ها، داستان های کوتاه و داستانک ها است و بسیاری از نویسندگان و شاعران، اندرزها و تجربیات ارزنده خود را در حجم فشرده و در شکل های مختلفی چون کلمات قصار، ضرب المثل، لطیفه و حکایت های کوتاه اخلاقی و عرفانی در لابه لای متون فارسی ماندگار ساخته اند. پژوهش حاضر با توجه به اهمیت جریان مینی مالیسم، ضمن ذکر مهم ترین ویژگی ها و علل پیدایش آن، سعی دارد به شباهت های جنبش مینی مالیستی با ادب موجز سنتی فارسی بپردازد و چون فرم و ساختار بسیاری از حکایت ها و جملات کوتاه تذکره الاولیای عطار با ویژگی های جریان مینی مالیستی مدرن منطبق است، حکایت ها و داستانک های این اثر را از منظر مینی مالیسم واکاوی نماید.