بررسی اثر ارتفاع سازه در دقت روش های تحلیل استاتیکی غیرخطی در سازه های فولادی همراه با جداسازهای لاستیکی با هسته سربی

در این تحقیق، بررسی مقایسه ای بین روش های استاتیکی غیرخطی با روش تاریخچه زمانی برای سازه های مهاربندی شده از نوع شورون (به همراه جداساز لرزه ای لاستیکی با هسته سربی در تراز پایه) انجام شده است. با توجه به تاثیر ارتفاع در پاسخ های لرزه ای سازه جداسازی شده در این مقاله، 3 سازه ساختمانی جداسازی شده با جداساز لاستیکی با هسته سربی در 3 تراز ارتفاعی مختلف 4، 7 و 10 طبقه، در منطقه ای با خطر لرزه خیزی خیلی زیاد با فرض نوع خاک C به صورت سه بعدی مدل سازی شده است. روش های تحلیل استاتیکی غیرخطی بار افزون، با تغییرمکان هدف آیین نامه ASCE41-13 و با الگوهایی بار جانبی مود اول سازه، یکنواخت، مثلثی، دینامیکی طیفی و PSC به همراه تحلیل تاریخچه زمانی برای رکورد زلزله های حوزه دوره انتخابی، بر روی مدل های مورد نظر اعمال گردیده است. نتایج نشان می دهد که برآورد جابه جایی حداکثر این جداساز و برش پایه در روش های بار افزون ASCE41-13، دارای دقت بالایی در سازه های با تراز ارتفاعی مختلف بوده اند. در برآورد جابه جایی حداکثر طبقات، روش های مود اول، یکنواخت، دینامیکی طیفی، PSC دارای دقت کافی در تمام ترازهای ارتفاعی مورد بحث بوده و با افزایش ارتفاع سازه، دقت الگوی بار مثلثی کاهش پیدا کرده است و در مقایسه با آن، روش PSC دارای دقت بالایی می باشد.