تاثیر گروه درمانی وجودی بر تحمل پریشانی، اضطراب وجودی، فرانگرانی و نگرانی سلامتی در زنان سالمند مبتلا به بیماری های قلبی عروقی

این مطالعه با هدف تعیین تاثیر گروه درمانی وجودی بر تحمل پریشانی، اضطراب وجودی، فرانگرانی و نگرانی سلامتی در زنان سالمند مبتلا به بیماری های قلبی عروقی انجام شد.

سالمندان مبتلا به بیماری های قلبی عروقی دارای مشکلات عمده ای در زمینه سلامت روان شناختی هستند و یکی از روش های کاهش مشکلات روان شناختی آنان، روش گروه درمانی وجودی است.

در این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل، از میان زنان سالمند مبتلا به بیماری های قلبی عروقی  مراجعه کننده به بیمارستان مهر شهر اهواز در سال 1397، 40 نفر با روش در دسترس انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. گروه آزمون، 10 جلسه 60 دقیقه ای با روش گروه درمانی وجودی آموزش دید و گروه کنترل در لیست انتظار برای آموزش قرار گرفت. ابزارهای پژوهش، پرسشنامه های تحمل پریشانی، اضطراب وجودی، قرانگرانی و نگرانی سلامتی بودند. داده ها در نرم افزار SPSS نسخه 21 با استفاده از آزمون های تی مستقل و تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شدند.

نتایج نشان داد که در پیش آزمون، بین گروه ها از نظر تحمل پریشانی، اضطراب وجودی، فرانگرانی و نگرانی سلامتی تفاوت معنی دار آماری وجود نداشت، اما در پس آزمون، بین دو گروه از نظر هر چهار متغیر تفاوت معنی دار آماری مشاهده شد، به این ترتیب که روش گروه درمانی وجودی باعث افزایش تحمل پریشانی (0001/0≤ ،158/52F=p)، کاهش اضطراب وجودی (0001/0≤ ،813/67F=p)، فرانگرانی (0001/0≤p ،766/59F=) و نگرانی سلامتی (0001/0≤p ،475/60F=) در زنان سالمند مبتلا به بیماری های قلبی عروقی شد.

 گروه درمانی وجودی بر افزایش تحمل پریشانی و کاهش اضطراب وجودی، فرانگرانی و نگرانی سلامتی در زنان سالمند مبتلا به بیماری های قلبی عروقی تاثیر دارد. بنابراین، توصیه می شود که روان شناسان بالینی و درمانگران از روش گروه درمانی وجودی در کنار سایر روش های درمانی برای بهبود سلامت روان شناختی آنان استفاده نمایند.