تاثیر اکسید کلسیم و پرتودهی بر جمعیت آسپرژیلوس فلاووس و میزان آفلاتوکسین های تولید شده در دانه های ذرت

کپک آسپرژیلوس فلاووس یکی از قارچ های مهم خطرناک است که در زمان انبارمانی در شرایط نامناسب پدیدار می شود. این کپک سموم آفلاتوکسین ها را در دانه های ذرت تولید می کند. لذا بررسی امکان کاهش غلظت این کپک و سموم تولیدی آن مهم به نظر می رسد. در این تحقیق تاثیر اکسید کلسیم (0، 5/0 و 1 درصد) و میزان پرتو گاما (0، 5، 10، 15 و 20 کیلوگری) بر رشد کپک آسپرژیلوس فلاووس و میزان سموم آفلاتوکسین B1 (AFB1)، آفلاتوکسین B2 AFB2))، آفلاتوکسین G1 ((AFG1 و آفلاتوکسین G2 ((AFG2 بررسی گردید. آنالیز تجزیه واریانس داده ها حاکی از معنی داری اثر مجزای پرتودهی و اکسید کلسیم و اثر متقابل آن ها  بود. (0001/0<P0) است که به کارگیری هم زمان 1% اکسید کلسیم به همراه پرتودهی باعث جلوگیری و کاهش بیشتر آسپرژیلوس فلاووس گردید. طی بررسی نمونه ها، سموم AFG1 و AFG2 در هیچ کدام از آن ها مشاهده نگردید. لذا با توجه به استاندارد حد مجاز پرتودهی حداکثر 10 کیلوگری برای مواد غذایی، پیشنهاد می شود از غلظت 5/0% اکسید کلسیم قبل از ذخیره سازی و اعمال شدت پرتوی 10 کیلوگری پس از ذخیره سازی جهت کنترل رشد کپک و تولید سموم آفلاتوکسین در دانه های ذرت استفاده شود.