مقایسه اثر بی هوشی با هالوتان و لیدوکائین بر درد بعد از عمل

درد یک تجربه حسی و عاطفی ناشی از صدمه بافتی است که کنترل آن مانع از بروز عوارض گوناگون در دستگاه مختلف بدن می شود.
مطالعه به منظور مقایسه اثر بی هوشی با لیدوکائین و هالوتان بر درد بعد از عمل در بیماران تحت جراحی فتق کشاله ران انجام شد.
این کارآزمایی بالینی دوسوکور در سال 1380 در بیمارستان شهید رجایی قزوین انجام شد. 60 بیمار مذکر داوطلب عمل جراحی فتق کشاله ران به طور کاملا تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. جهت نگه داری بی هوشی بیماران گروه اول از لیدوکائین به روش قطره های مداوم وریدی(100 تا 120 میکروگرم بر کیلوگرم در دقیقه) و در گروه دوم از هالوتان(MAC 1.5-0.5) استفاده شد. بعد از اتمام عمل، بیماران هر 2 ساعت یک بار و به مدت 8 ساعت از نظر بروز شدت درد، تهوع و استفراغ مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با آزمون ه های t و مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند.
میانگین شدت درد بیماران در 2 ساعت اول پس از عمل در گروه لیدوکائین 3.7 و در گروه هالوتان5.13 بود که اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه وجود داشت(P=0.002) ولی این اختلاف در 6 ساعت بعدی معنی دار نبود. تعداد بیماران نیازمند دریافت پتیدین و نیز بروز تهوع و استفراغ در دو گروه اختلاف آماری معنی داری نداشت.
اگر چه در اکثر شاخص های مورد مطالعه اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه وجود نداشت، ولی با توجه به خواص ضد آریتمی و پایداری قلبی- عروقی لیدوکائین و محدودیت استفاده مکرر از هالوتان در فواصل زمانی کوتاه، بی هوشی با لیدوکائین می تواند روش بسیار مناسبی جهت جایگزینی بی هوشی با هالوتان باشد.