اثربخشی آموزش مبتنی بر تعدیل جهت گیری یادگیری معلمان در تعامل با سبک تدریس بر خودپنداره تحصیلی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر بسته آموزشی تعدیل جهت گیری یادگیری معلمان در تعامل با سبک تدریس در خودپنداره تحصیلی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان اجرا شد.

روش تحقیق مطالعه حاضر نیمه تجربی از نوع طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری مطالعه حاضر شامل کلیه معلمان پایه چهارم ابتدایی و دانش آموزان پایه چهارم شهرستان بیله سوار در سال تحصیلی 97-1396 بودند. تعداد 60 معلم به شیوه غربالگری با استفاده از پرسشنامه سبک تدریس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل 30 نفره جایگزین شدند به نحوی که در گروه آزمایشی با توجه به سبک تدریس دو گروه 15 نفری تشکیل شد و در گروه کنترل نیز با توجه به سبک تدریس دو گروه 15 نفری شکل گرفت. معلمان انتخاب شده در گروه های آزمایشی و کنترل، به صورت تصادفی 3نفر از دانش آموزان هر معلم به عنوان نمونه نهایی در نظر گرفته شد. و در گروه آزمایشی 6 جلسه بسته آموزشی (طراحی شده) ارائه شد. در این تحقیق از سه ابزار پرسشنامه سبک تدریس (موسی پور) و خودپنداره تحصیلی (کوپراسمیت) و یک آزمون پیشرفت تحصیلی با روایی و پایایی مقبول و از روش تجزیه وتحلیل کوواریانس دوراهه چند متغیری استفاده شد.

 یافته ها:

نتایج نشان داد که آموزش مبتنی بر تعدیل جهت گیری یادگیری معلمان بر خودپنداره تحصیلی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان اثربخش است و آموزش مبتنی بر تعدیل جهت گیری یادگیری معلمان در تعامل با سبک تدریس بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان در زیرگروه شاگردمحور بیشتر از زیرگروه معلم محور، اثربخش است. اما آموزش مبتنی بر تعدیل جهت گیری یادگیری معلمان در تعامل با سبک تدریس بر خودپنداره تحصیلی دانش آموزان اثربخش نیست و پیشنهاد می گردد که برای تعدیل جهت گیری یادگیری معلمان در دانشگاه فرهنگیان از این محتوا استفاده شود.

جهت گیری یادگیری معلمان بر خودپنداره تحصیلی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان اثربخش است و جهت گیری یادگیری معلمان در تعامل با سبک تدریس بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان موثر است.