اثر محافظت کبدی و آنتی اکسیداتیو رزمارینیک اسید بر کلستاز کبدی القا شده با انسداد مجاری صفراوی در موش صحرایی نر

کلستاز نوعی بیماری کبدی است که در اثر اختلال عملکرد سیستم کبدی- صفراوی به وجود می آید، این اختلال نتیجه تجمع اسیدهای چرب صفراوی و سموم دیگر در کبد است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات احتمالی مکمل دارویی رزمارینیک اسید در برابر استرس اکسیداتیو و آسیب کبدی در رت های کلستاتیک القا شده با انسداد مجاری صفراوی (BDL) بود.

در مجموع 24 موش صحرایی نر نژاد ویستار با وزنg  200± 250 به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند: شم- کنترل (N=6)، گروه کلستاتیک (N=9)، گروه کلستاتیک دریافت کننده رزمارینیک اسید با دوز 20 mg/kg/day (N=9). آزمایش های بیوشیمیایی (شامل اسپارتات آمینو ترانسفراز، AST؛ آلانین آمینو ترانسفراز، ALT؛ آلکالین فسفاتاز، ALP)، مارکرهای استرس اکسیداتیو (شامل پروتئین کربونیل، PCO؛ توتال تیول، TSH؛ توانایی آنتی اکسیدانی تام پلاسما، FRAP) و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی کاتالاز (CAT)، سوپر اکسید دیسموتاز (SOD) و گلوتاتیون پراکسیداز (GPx) سنجش شدند. همچنین رنگ آمیزی هماتوکسیلین ائوزین در بافت کبد انجام شد.

در گروه کلستاتیک فعالیت آنزیم های ALT، AST، ALP و CAT و همچنین میزان PCO، FRAP پلاسما به طور معنی داری نسبت به گروه شم کنترل افزایش در حالی که میزان TSH، FRAP و GPX بافت کبد به طور معنی داری کاهش پیدا کرد (p < 0.05). در گروه دریافت کننده رزمارینیک اسید فعالیت آنزیم های ALT و ALP به طور معنی دار کاهش (p < 0.05) یافت ولی تاثیر معنی داری بر روی مارکرهای استرس اکسیداتیو مشاهده نشد. همچنین در رنگ آمیزی هماتوکسیلین ائوزین، BDL به طور قابل ملاحظه ای سبب نکروز بافت کبدی شد که این تغییرات به طور قابل توجهی با تجویز رزمارینیک اسید بهبود پیدا کرد.

به طور خلاصه، نتایج مطالعه ما نشان می دهد که رزمارینیک اسید از طریق تاثیر بر روی تست های بیوشیمیایی متداول مانند ALT و ALP و بهبود شاخص های هیستولوژی آسیب کبدی ناشی از BDL را در موش های صحرایی کاهش می دهد.