اثربخشی مشاوره راه حل محور در کاهش ریسک طلاق و ناسازگاری زناشویی در زنان متقاضی طلاق
یکی از عواملی که در تداوم ازدواج نقش مهمی دارد، سازگاری زناشویی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مشاوره راه حل محور در کاهش ریسک طلاق و ناسازگاری زناشویی در زنان ناسازگار انجام گرفته است.
این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه اجرا، دارای طرح نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون چندگروهی است. جامعه آماری پژوهش را زنانی تشکیل داده اند که در سال 1395 برای طلاق به دادگستری شهر اردبیل مراجعه کرده اند و نمونه 30 نفری از آن ها که حداقل 16 سال سن و وضعیت اقتصادی متوسط داشتند، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های روا و پایای بی ثباتی ازدواج(ادواردز، جوهانسون و بوث، 1987) و ناسازگاری بیر- استرنبرگ(1977)، برای هر دو گروه جمع آوری و سپس برای گروه آزمایش، هفت جلسه یک و نیم ساعته، مشاوره راه حل محور ارائه شد، درحالی که گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند و مجدد داده ها جمع آوری شد و با کمک آزمون مانوا تحلیل شدند.
یافته ها و نتایج:
پژوهش نشان داد که مشاوره راه حل محور می تواند ریسک طلاق و ناسازگاری زناشویی در زنان ناسازگار را کاهش دهد. این نتایج می تواند پشتوانه ای برای بکارگیری مشاوره راه حل محور در کاهش ریسک طلاق و ناسازگاری زناشویی در متقاضیان طلاق و نیز پیشگیری از اختلافات و تعارضات خانوادگی باشد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.