همپوشانی زیستگاه پلنگ ایرانی با زیستگاه ‏گوسفند وحشی و بز وحشی در ایران

پلنگ ایرانی از شاخص ترین پستانداران ایران است که بخش بزرگی از جمعیت آن در ایران گزارش شده است و پراکندگی آن در کشور، به عوامل مختلفی نظیر عوامل اقلیمی و انسانی بستگی دارد. مطالعه ی زیستگاه این گونه به عنوان یک گونه کلیدی و موثر بر عملکرد اکوسیستم، از لحاظ حفاظتی دارای اهمیت زیادی است. طبق مطالعات پیشین، با وجود گستردگی رژیم غذایی پلنگ ایرانی، عواملی مانند تغییر کاربری اراضی، جمعیت طعمه های آن را در بسیاری از مناطق کاهش داده است. از طرفی، امروزه ابزارها و روش های متفاوت مدل سازی زیستگاه، نقش مهمی در مدیریت و حفاظت حیات وحش دارا می باشند. یکی از این روش ها، روش MaxEnt است که در این مطالعه، با استفاده از این روش و استفاده از متغیرهای پوشش زمین، توپوگرافی، اقلیمی و انسانی، مدل سازی جهت پیش بینی زیستگاه های مناسب پلنگ ایرانی، بز وحشی، گوسفند وحشی اوریال و گوسفند وحشی ارمنی به عنوان طعمه های مورد علاقه اش، انجام شد. نتایج حاصل از ارزیابی مدل ها با استفاده از شاخص جک نایف و منحنی های عکس العمل بیان گر این است که پلنگ ایرانی، بز وحشی، گوسفند وحشی اوریال و گوسفند وحشی در ایران، به فاصله از مناطق حفاظتی عکس العمل قابل توجهی نشان می دهند و فاصله گرفتن آن ها از مناطق حفاظتی، از مناسب بودن زیستگاهشان می کاهد. همچنین زیستگاه پلنگ ایرانی با سه طعمه مورد علاقه اش همپوشانی معناداری دارد و بیان گر اهمیت حضور بز وحشی، گوسفند وحشی اوریال و گوسفند وحشی ارمنی، در زیستگاه پلنگ ایرانی است.