بررسی امنیت غذایی در افراد ناتوان و دارای معلولیت بر اساس اسناد بین المللی

مقدمه:

  حق بر غذا به عنوان یک مفهوم اساسی در حقوق بین الملل بشری در حمایت از افراد ناتوان و دارای معلولیت، مورد موافقت قرار گرفته است. این حق در بسیاری از اسناد بین المللی مورد توجه است. دولت ها به طور خاص متعهد هستند بهره مندی از حقوق مطرح شده در آن را با استفاده از حداکثر منابع و با تمامی تدابیر مناسب، تامین کنند. 

روش کار:

 اطلاعات این پژوهش با روش تحلیلی- اسنادی و جستجو در پایگاه ها و منابع اطلاعات علمی اینترنتی و کتب مرتبط در این زمینه جمع آوری گردیده است. 

نتایج:

 یکی از این حقوق، حق بر غذا در حمایت از افراد ناتوان و دارای معلولیت در فضای سرزمینی می باشد. از طرفی امنیت غذایی و حق دسترسی پایدار  به غذا و رهایی از گرسنگی جزء حقوق بنیادین بشری بوده و تحت هیچ شرایطی حتی در مخاصمات نیز قابل تعلیق نیست، برای  اینکه  هرگونه تعهدی به حق غذا می تواند منجر به مرگ ناشی از گرسنگی شده و برای افراد ناتوان و دارای معلولیت مشکل ساز شود.

 نتیجه گیری:

   افرادی که دارای معلولیت، ناتوانی و یا جراحت هستند ممکن است به نیازها و مراقبت های غذایی مانند سایر افراد جامعه دسترسی نداشته باشند. حتی در صورت داشتن دسترسی، ممکن  است بیش از سایر افراد، نیازمند دریافت مراقبت ها و غذای مناسب باشند که این مورد می تواند به علل مختلف اتفاق بیفتد. این مقاله با بررسی حق بر غذا براساس اسناد بین المللی در حمایت از افراد ناتوان و دارای معلولیت اینگونه استدلال می نماید که افراد معلول و دارای ناتوانی که طبق اسناد بین المللی درصد قابل توجهی از افراد جامعه را تشکیل می دهند، به عنوان بخش مهمی از جمعیت همانند دیگران از حق استفاده از غذا برخوردارند اما این مهم مورد غفلت متولیان نباید قرار بگیرد.