بررسی میزان ارتباط انعطاف پذیری شناختی و وسواس در بیماران اضطرابی

علیرغم دستاوردهای حاصل از مطالعه وسواس، تشخیص انعطاف پذیری شناختی و وسواس در بیماران اضطرابی همچنان چالش برانگیز است. که این موضوع قطعا در مورد افسردگی نیز صادق است تشخیص این موارد می تواند به از بین بردن چنین ویژگی های شناختی و متعاقبا سازوکارهای اساسی در جهت اطلاع رسانی به روش های ارزیابی و درمان و بهبود آن کمک کند.

این پژوهش به وسیله همبستگی و آزمون شاپیرو-ویلک با بررسی بیماران اضطرابی بیمارستان امام علی زاهدان طی ماه های فروردین تا تیر سال 1398 انجام شد. تعداد نمونه 45 نفر بیمار اضطرابی و ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی وال و دنیس (2010) و پرسشنامه وسواس هاجسون و راچمن (1980) می باشد.

یافته ها نشان میدهد که افرادیکه نمره وسواس بالاتری داشته انعطاف پدیر یکتر و در نهایت اضزراب بیشتری را تجربه کرده اند. و میزان همبستگی انعطاف پذیری شناختی و وسواس 041/0 می باشد.

نتایج نشان می دهد که  بیمارانی که شاخص های اضطراب در آن ها بالاتر بود در مقیاس وسواس نیزنمره بالاتر ی داشتند ودر نهایت میتوان با توجه به داده ها مقدار زیادی از اضطراب  را به وسیله شاخص های وسواس تبین کرد.