مطالعه کاربردی مزایا و محدودیت های چیلرهای تراکمی و جذبی به همراه ارائه مدل

چیلرها از مهم ترین تجهیزات تولید برودت در ساختمان های بزرگ محسوب می شوند و شناخت صحیح از این ماشین ها، عامل اساسی در انتخاب تجهیزات و بهینه سازی مصرف انرژی در ساختمان هستند. به طور کلی چیلر دستگاهی است که حرارت را از سیال می گیرد. به طور معمول از این سیال برای خنک کاری هوا یا دستگاه ها استفاده می شود. خنک سازی هوای ورودی به ساختمان با چند روش مختلف امکان پذیر است، که در این تحقیق این دو روش به نام چیلر تراکمی و چیلر جذبی معرفی و با یکدیگر مقایسه شده اند تا بتوان فهمید که کدام یک از این روش ها بازدهی بهتری دارند. با توجه به داده های بدست آمده معلوم شد که چیلر تراکمی در دمای 45 درجه توان خالص خروجی را نسبت به حالت بدون خنک سازی 6.7% بهبود بخشید و چیلر جذبی در دمای 45 درجه توان خالص خروجی را نسبت به حالت بدون خنک کاری 17.3% افزایش داد. همچنین در مقایسه ای که بین عملکرد چیلر جذبی و چیلر تراکمی در دماهای مختلف ورودی صورت گرفت، چیلر جذبی به مراتب عملکرد بهتری نسبت به چیلر تراکمی داشت. در چیلر جذبی چون مصرف برق کمپرسور وجود ندارد لذا توان خالص تولیدشده توسط توربین بیشتر است.