اثر کم آبیاری و منبع کود نیتروژن بر عملکرد بلال، کارایی مصرف نیتروژن و بهره وری آب در ذرت شیرین (Zea mays L. cv. Saccharata)

با هدف بررسی اثر مصرف کود اوره پوشش دار بر شاخص های کارایی مصرف نیتروژن و بهره وری آب و عملکرد بلال ذرت شیرین رقم سینگل کراس 403 در شرایط کم آبیاری، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده نواری در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در تابستان سال 1394 در مزرعه آزمایشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان اجرا شد. عامل آبیاری در سه سطح (100 ، 80 و 60 درصد نیاز آبی) در نوارهای طولی و کود نیتروژن در شش سطح (شاهد؛ بدون مصرف کود، کود اوره بدون پوشش، کود اوره با پوشش گوگردی، کود اوره با پوشش نشاسته، کود اوره با پوشش آگار و کود اوره با پوشش کیتین) در نوارهای عرضی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که استفاده از کود اوره با پوشش کیتین به ترتیب باعث 2/20 و 9/32 درصد افزایش عملکرد بلال و کارایی زراعی مصرف نیتروژن در مقایسه با کود اوره بدون پوشش شد. بیشترین مقدار بهره وری آب و بهره وری اقتصادی آب از تیمار کود اوره با پوشش کیتین و بیشترین نیتروژن بومی خاک از تیمار کود اوره بدون پوشش بدست آمد. بیشترین مقدار جذب نیتروژن و کارایی بازیافت ظاهری نیتروژن از اثر متقابل تیمار 100 درصد تامین نیاز آبی و کود اوره با پوشش کیتین بدست آمد که با تیمار کود اوره با پوشش آگار در تیمار 100 درصد نیاز آبی تفاوت معنی داری نداشت. نتایج آزمایش نشان داد که کاهش 40 درصد در آب آبیاری باعث 3/40 و 1/41 درصد کاهش در عملکرد و کارایی زراعی مصرف نیتروژن ذرت شیرین شد. بیشترین عملکرد بلال ذرت شیرین از تیمار 100 درصد نیاز آبی (10238 کیلوگرم در هکتار) بدست آمد و در بین تیمارهای کودی تیمار کود اوره با پوشش کیتین با 9853 کیلوگرم در هکتار، بیشترین عملکرد را دارا بود که با سایر تیمارهای کودی با پوشش پلیمر زیستی تفاوت معنی داری نداشت. بر اساس نتایج حاصل از این آزمایش، استفاده از کود اوره با پوشش پلیمر زیستی باعث افزایش عملکرد و افزایش جذب نیتروژن در ذرت شیرین شده و در نتیجه کارایی بازیافت و کارایی زراعی مصرف نیتروژن و بهره وری آب افزایش یافتند.