اثر خیساندن و پخت در حضورعوامل چنگالی کننده (سیترات و تارتارات پتاسیم) بر کاهش کادمیوم برخی ارقام برنج وارداتی

برنج یکی از غلات با مصرف گسترده در رژیم غذایی مردم جهان است. امروزه آلودگی برنج به فلزات سنگین یکی از مشکلات پیش روی بشر است. از این رو، هدف از این مطالعه بررسی اثر خیساندن و پخت در حضور کلاته کننده های با درجه غذایی یعنی تارتارات پتاسیم و سیترات پتاسیم بر میزان کاهش کادمیوم سه نوع برنج وارداتی (هند، تایلند و آمریکا) است. اندازه گیری با جذب اتمی با سه تکرار صورت گرفت تفاوت میانگین ها در سطح 5٪ به روش دانکن صورت گرفت. میزان کادمیوم برنج های وارداتی از بیشترین به کمترین مقدار، مربوط به برنج های آمریکایی، تایلند و هندی است که به ترتیب: 23/86، 93/85 و 07/80 پی پی بی بود. تیمار خیساندن با عوامل چنگالی کننده و پخت با آب معمولی در مقایسه با خیساندن با آب معمولی و پخت با عوامل چنگالی کننده اختلاف معنی داری در حذف کادمیوم نداشت (05/0<p)، اما استفاده همزمان از عوامل چنگالی کننده در آب خیساندن و پخت دارای اثر معنی داری در حذف کادمیوم بود (05/0>p). خیساندن و پخت برنج با عوامل چنگالی کننده، کادمیوم را به میزان بیش از 93 درصد کاهش داد (58/97 درصد برای تارتارات پتاسیم در برنج تایلندی و 46/93 درصد برای سیترات پتاسیم در برنج هندی). تارتارات در مقایسه با سیترات اثر بیشتری در حذف این فلز سنگین داشت (05/0>p). ارزیابی حسی نمونه ها نشان داد که تفاوت آماری معنی داری بین تیمارها وجود ندارد (05/0<p).