رابطه ذهن آگاهی و بی صداقتی تحصیلی: نقش واسطه گری امید تحصیلی

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای امید تحصیلی در رابطه بین ذهن آگاهی و بی صداقتی تحصیلی در گروهی از دانش آموزان دوره متوسطه اول شهرستان داراب بود. مشارکت کنندگان 295 نفر از دانش آموزان بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند و مقیاس های ذهن آگاهی دروتمن و همکاران، امید تحصیلی پکران و همکاران و بی صداقتی تحصیلی مک کاب و تری وینو را تکمیل کردند. روایی و پایایی مقیاس های پژوهش نیز با استفاده از روش تحلیل عامل تاییدی و ضریب آلفای کرونباخ مورد بررسی و تایید قرار گرفت. برای تحلیل داده های توصیفی و ماتریس همبستگی بین متغیرهای پژوهش از نرم افزار SPSS نسخه 24 و برای آزمون فرضیه و مدل پژوهش از نرم افزار AMOS نسخه 24 استفاده شد. یافته ها نشان دادند که مدل پژوهش با داده های جمع آوری شده برازش مطلوبی دارد. همچنین، یافته ها نشان دادند که اثر مستقیم ذهن آگاهی بر بی صداقتی تحصیلی معنی دار نبود. اما اثر مستقیم ذهن آگاهی بر امید تحصیلی و اثر مستقیم امید تحصیلی بر بی صداقتی تحصیلی معنی دار بود. همچنین، اثر ذهن آگاهی بر بی صداقتی تحصیلی با واسطه گری امید تحصیلی معنی دار بود. به طور کلی یافته های پژوهش حاضر نقش ذهن آگاهی و امید تحصیلی را در تبیین بی صداقتی تحصیلی نشان می دهند. بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که به منظور کاهش بی صداقتی تحصیلی دانش آموزان باید به ذهن آگاهی و امید تحصیلی آنها توجه شود.