مدلسازی تاثیر آلودگی سطحی رویه راه ها براحتمال وقوع تصادفات به روش شبکه عصبی

یکی از عوامل موثر در کاهش تصادفات بهبود اصطکاک روسازی موجود است که این اصطکاک اغلب با پارامتری مرسوم به مقاومت در برابر لغزندگی سنجیده می شود. مقاومت در برابر لغزندگی ازخصوصیات مهم رویه راه است، که در ارتباط با تامین ایمنی و پیشگیری از تصادفات ناشی از لغزندگی نقش موثری را دارا می باشد هدف از این تحقیق مدلسازی اثر آلاینده های مختلف بر مقاومت لغزندگی مخلوط های آسفالتی وایمنی جاده ها به کمک شبکه عصبی می باشد.

آلاینده های مختلفی وجود دارند که بر مقاومت لغزندگی روسازی ها تاثیر می گذارند، که از آن جمله می توان به گرد و غبار، ماسه بادی، روغن و گازوئیل، دوده ی اگزوز اتومبیل ها و... اشاره کرد.در تحقیق حاضر با توجه تفسیرپذیر و قابل درک بودن نتایج حاصل از شبکه عصبی که روشی از داده کاوی است،این راهکار در پیش بینی ها و مدلسازی آماری استفاده گردید.

از نتایج این تحقیق می توان در انتخاب نوع مخلوط آسفالتی با توجه به شرایط آب و هوایی هر منطقه استفاده کرد بطوریکه مشهود است همواره در مناطق کویری میزان زیادی ماسه بادی بر روی سطح جاده می نشیند و باعث کاهش مقاومت لغزندگی می شود و یا در مناطق پر رفت و آمد دود ناشی از اگزوز کامیون ها و همچنین در بعضی مناطق گرد و غبار موجود در هوا بر روی سطح جاده نشسته و باعث کاهش مقاومت لغزندگی می شود.

اعداد بدست آمده با استفاده از روش شبکه عصبی مصنوعی تحلیل شدند و مشاهده شد که نوع آلاینده ها بیشترین تاثیر را در تغییر مقاومت لغزندگی نمونه ها دارند بازدید میدانی و نصب وسایل الکتریکی در محلهای دارای آلودگی بالا و بازدید پیوسته از آنها، اشاره کرد.برای کاهش حوادث،پیشنهاد می شود، نقاط حادثه خیز قبل از اولین بارندگی بعد از فصول خشک جهت جلوگیری از خطرات ناشی از لغزنده بودن جاده، به طریقی آلودگی ها برطرف شوند.