بررسی تاثیر نماز حاجت و دعا بر سلامت روان بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

بیماری مولتیپل اسکلروز یک بیماری مزمن و خودایمن است. هدف مطالعه ی حاضر، تعیین تاثیر نماز حاجت و دعا بر سلامت روان بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود.

مواد و روش ها: 

در این کارآزمایی بالینی 60 بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروز شرکت نمودند. نمونه گیری به شیوه ی دردسترس از بین بیماران مراجعه کننده به کلینیک روماتولوژی بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال 1397 انجام گرفت. نمونه ها به طور تصادفی به دو گروه 30 نفره تقسیم شدند. بیماران گروه آزمون به مدت دو ماه بعد از نمازهای روزانه، دو رکعت نماز حاجت می خواندند و به مدت چند دقیقه راز و نیاز می نمودند. در گروه کنترل مداخله ای انجام نگرفت. قبل و بلافاصله بعد و یک ماه بعد از مطالعه، پرسشنامه ی سلامت روان توسط بیماران تکمیل شد. داده ها با نرم افزار آماری SPSS نسخه ی 16 و با آزمون های تحلیلی و توصیفی تجزیه و تحلیل شد.

بلافاصله بعد از پایان مداخله و یک ماه بعد از مداخله تفاوت آماری معنی داری در میانگین نمره ی سلامت در دو گروه وجود داشت (0/05 > P). نتایج آزمون آنالیز واریانس تکراری نشان داد که تغییرات میانگین سلامت روان و ابعاد آن در طول زمان متفاوت و اثر متقابل گروه و زمان در مورد متغیر سلامت روان معنادار می باشد (0/001 > P).

نتیجه گیری:

نماز حاجت و دعا می تواند باعث افزایش سلامت روان بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروز شود. پیشنهاد می شود از این عمل به عنوان یک درمان مکمل جهت افزایش سلامت روان این بیماران استفاده شود.