تروریسم سایبری: نقض حقوق بشر و آزادی های بنیادین

تروریسم سایبری به عنوان گونه ای جدید از تروریسم، نشانگر آسیب پذیر بودن تابعان حقوق بین الملل در فضای سایبر است. اگر تروریست ها زیرساخت های حیاتی یک دولت مانند حمل نقل هوایی، سدها، نیروگاه های هسته ای و تولید برق، سیستم بانکی و مالی را با انواع بدافزارها مورد حمله قرار دهند و از این طریق باعث رعب و وحشت عمومی گردند و با داشتن انگیزه های سیاسی یا ایدئولوژیک این اقدامات را در راستای اجبار دولت یا سازمان ها انجام دهند، آنگاه تروریسم سایبری محقق می گردد. جامعه جهانی بر سر تعریف جامعی از تروریسم، به توفیقی دست نیافته و حتی سند جامع الزام آوری نیز در این موضوع وجود ندارد، اما این شکل از تروریسم به همراه دیگر گونه های نوینی چون بیوتروریسم، تروریسم هسته ای و اکوتروریسم، ممکن است خسارات زیان بارتری نسبت به انواع کلاسیک تروریسم ایجاد کند. تروریسم سایبری تهدیدی علیه صلح و امنیت بین المللی است و در عین حال ناقض قواعد حقوق بشر در هر چهار نسل شناخته شده آن نیز به شمار می آید. اهمیت پرداختن به نقض حقوق بشر توسط تروریست ها در فضای سایبر و نیز در سیاق مبارزه با تروریسم سیابری در مقابله همه جانبه با این پدیده باید مطمح نظر قرار گیرد. مقاله حاضر بر پایه روش تحقیق از حیث گردآوری اطلاعات توصیفی و کتابخانه ای و از نظر هدف توسعه ای است.