مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و آموزش راهبردهای مقابله ای بر اضطراب و ناامیدی مادران کودکان اختلال طیف اوتیسم

تولد کودک درخودمانده، موجب بروز چالش در خانواده بویژه در مادر است. هدف پژوهش مقایسه اثربخشی درمان پذیرش و تعهد و راهبردهای مقابله ای در کاهش اضطراب و ناامیدی در مادران کودکان اتیستیک بوده است.

پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون چند گروهی با گروه گواه می باشد. 30 نفر از مادران کودکان مراکز آموزشی- درمانی خاص کودکان اتیستیک شهر بوشهر به صورت نمونه در دسترس و به طور تصادفی در سه گروه گمارده شدند. گروه های آزمایشی هر کدام در 8 جلسه درمانی هر هفته یک جلسه 90 دقیقه ای شرکت داشتند؛ ولی به گروه گواه هیچ درمانی ارایه نشد. ابزار پژوهش شامل مقیاس اضطراب و ناامیدی بک، بود. داده ها با روش تحلیل کوواریانس چند متغیری و روش تعقیبی توکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نشان داد که درمان پذیرش و تعهد و راهبردهای مقابله ای بر کاهش اضطراب و ناامیدی نسبت به گروه گواه، به طور معناداری در مادران اثربخش بوده است (p<0/01)؛ اما در مرحله پیگیری از لحاظ آماری معنادار نشدند. نتایج آزمون توکی نشان داد میانگین گروه درمان پذیرش و تعهد در متغیر اضطراب نسبت به گروه آموزش راهبردهای مقابله ای در پس آزمون، اثربخش تر بود و تفاوت معنادار نشان داد (p<0/05).

یافته های این پژوهش، اثربخشی این دو مداخله در کاهش اضطراب و ناامیدی را نشان داده است. از این رو، درمانگران می توانند از این دو رویکرد درمانی و آموزشی به ویژه درمان پذیرش و تعهد که موج نوینی از درمان های شناختی- رفتاری است، استفاده نمایند.