پیش بینی تعداد تلفات در تصادفات درون شهری و برون شهری استان تهران

هر تصادف، یک اختلال در تعادل بین اجزای سیستم انسان، وسیله نقلیه، راه و محیط اطراف است. پیش بینی آینده میزان تصادفات، پارامتری ارزشمند در دست مدیران برای اخذ تصمیمات درست است.

این پژوهش که بر اساس روش های پیش بینی و با استفاده از داده های سری زمانی انجام گرفته است، پژوهشی توصیفی از نوع مقایسه ای است که با استفاده از اطلاعات پس رویدادی جمع آوری شده به روش کتابخانه ای به پیش بینی آینده می پردازد. در این پژوهش به پیش بینی تعداد تلفات تصادفات برون شهری و درون شهری استان تهران پرداخته شده است. جامعه آماری این پژوهش و داده های مربوط به سری زمانی، تعداد تلفات ناشی از تصادفات درون شهری و برون شهری استان تهران بین فروردین 1388 تا شهریور 1394 بوده که داده های آن از طریق اطلاعات رسمی سازمان پزشکی قانونی استان تهران جمع آوری شده است. در پژوهش حاضر برای انجام پیش بینی مربوط به سال های آتی از روش های ورهالست و هموارسازی مورداستفاده قرار گرفته اند. در هر دو روش برای به دست آوردن مقادیر پیش بینی، ضمن استفاده از مجموعه روش ها و عملیات مربوط، باید با درنظرگرفتن موضوع موردمطالعه، تعدیل و بهینه سازی های لازم صورت پذیرد.

 نتایج پژوهش نشان داد که مدل ورهالست در هر دو پیش بینی تلفات درون شهری و پیش بینی تلفات برون شهری استان تهران، دقت بالاتری نسبت به روش هموارسازی دارد. مقادیر پیش بینی شده حاکی از آن است که تعداد تلفات تصادفات برون شهری استان تهران رویه نسبتا ثابتی داشته و تعداد تلفات درون شهری، رویه ای کاهشی در سال های آینده خواهند داشت.

 با توجه به دقت بالای مدل ورهالست، استفاده از این مدل برای پیش بینی تعداد تلفات در آینده پیشنهاد می شود. رویه کاهشی تلفات درون شهری نشان می دهد که تاثیرپذیری اقدامات پلیس راهور در جاده های درون شهری استان تهران بیشتر از راه های برون شهری بوده است