تاثیر محلول پاشی عناصر غذایی آهن و روی بر ترکیبات فرار گیاه دارویی بادرنجبویه(Melissa officinalis L.)

این تحقیق جهت شناسایی و اندازه گیری میزان ترکیبات تشکیل دهنده اسانس و بررسی تاثیر سطوح مختلف عناصر غذایی آهن و روی بر میزان اسانس و درصد ترکیبات اسانس گیاه بادرنجبویه در شرایط آب و هوایی خرم آباد مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش یه صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. در ای مطالعه فاکتور Aکود سولفات آهن (در سه سطح، 2 در هزار، 5 در هزار و شاهد (بدون کود)، و فاکتور B کود سولفات (در سه سطح، 2 در هزار، 5 در هزار و شاهد (بدون کود) بودند. نتایج این تحقیق نشان داد که 28 ترکیب در روغن اسانس بادرنجبویه وجود دارد. این ترکیبات شامل ژرانیال (66/65)، ترانس کاریوفیلن (8/41)، کاریوفیلن اکسید (4/99)، وربنول (2/17)، سیترونلول (1/6)، آلفا مورولول (1/52)، ژرماکرین د (1/38) و آلفا کادینول (1/33) با 88/05درصدکه ترکیبات اصلی اسانس این گیاه را نشان می دهد. با توجه به نتایج به دست آمده از این تحقیق، ترکیب ژرانیال 66/65درصد از کل ترکیبات اسانس را به خود اختصاص داد که بطور قابل ملاحظه ای نسبت به سایر ترکیبات بیشتر می باشد ولی ترکیب سیترونلول فقط 1/6 درصد از مواد فرار پیکره رویشی گیاه دارویی بادرنجبویه را تشکیل داد. همچنین نتایج نشان داد اثر تیمار محلول‏پاشی سولفات آهن بر صفات درصد اسانس و درصد کاریوفیلن اکسید معنی‏دار شد و اثر تیمار محلول‏پاشی سولفات روی فقط بر درصد کاریوفیلن اکسید معنی‏دار شد. میزان اسانس بین 0/22 تا 0/61درصد در فاکتورهای م مختلف متفاوت بود و محلول پاشی سولفات روی و سولفات آهن سبب افزایش درصد اسانس بادرنجبویه شد به طوری که بهترین تیمار جهت افزایش درصد اسانس، سولفات روی 5 در هزار بود. درصد کاریوفیلن اکسین در اسانس بادرنجبویه با محلول پاشی سولفات روی و سولفات آهن افزایش یافت. در نهایت نتایج این پژوهش نشان داد که در اسانس گیاه بادرنجبویه 28 ترکیب شناسایی شده که محلو لپاشی سولفات روی و سولفات آهن سبب افزایش این ترکیبات با اثر بر افزایش درصد گیاه اسانس بادرنجبویه شد. بنابراین، به نظر م یرسد برای افزایش استخراج اسانس و ترکیبات مفید موجود در آن به خصوص کاریوفیلن اکسید م یتوان از محلول پاشی سولفات روی و سولفات آهن بهره برد.