شناسایی و تفکیک مزارع برنج با استفاده از روش نیمه خودکار در شمال ایران

برنج به عنوان یکی از غلات اصلی جهان و ایران همواره از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده است. نظارت بر محصولات کشاورزی نقش بسیار مهمی در تامین مواد غذایی مورد نیاز جهانی دارد. به طور کلی به منظور تخمین تولیدات محصول، اطلاعاتی مانند مساحت و میزان تولید در واحد سطح حایز اهمیت است. فناوری سنجش از دور می تواند اطلاعاتی با ارزش و به موقع درباره توزیع محصول، سطح زیر کشت و پتانسیل تولید در اختیار تصمیم گیران در بخش کشاورزی قرار دهد. جداسازی به وسیله اپراتور با انجام عملیات میدانی یا جداسازی چشمی بسیار هزینه بر و همراه با خطاهای انسانی است. افزون بر این با توجه به امکان تغییر کاربری زمین همواره نیاز به کنترل مرز شالیزارها وجود دارد. ازاین رو هدف اصلی تحقیق حاضر جداسازی مزارع برنج با روش خودکار در استان گیلان می باشد. در همین راستا با استفاده از تصاویر ماهواره Landsat 8 و شاخص رطوبت خاک (LSWI) و شاخص نرمال شده پوشش گیاهی (NDVI) روشی کاملا خودکار برای تشخیص شالیزارها به کار گرفته شد. بر اساس این روش ابتدا با استفاده از ویژگی پرآب بودن شالیزار در دوران ابتدایی نشا این مناطق با استفاده از آستانه های مشخص تشخیص داده شدند. سپس با استفاده از تصویر دیگری در دوران برداشت، عوارض ناخواسته دیگر مانند تالاب ها و آب های دایم و جنگل های مرطوب حذف گردید. ارزیابی نهایی روش ارایه شده با مرزهای ترسیمی اپراتور حاصل از تصاویر GEOEye صورت گرفت. نتایج ارزیابی نشانگر تطابق 90% روش به کار گرفته شده می باشد.