کارکرد تصویر هنری در شعر شیعی سید حیدر حلی و شهریار

تصویرپردازی یکی از مباحث اساسی زیبایی شناسی است که در آن شاعر با بهره جستن از تصاویر هنری پویا و متحرک، میزان و سطح تاثیر تجربیات و افکار و احساسات خود را بر ذهن و درون مخاطب می افزاید. روشن کردن این بخش از زیبایی های ادبی در شعر شیعی سید حیدر حلی و اشعار ترکی و فارسی شهریار، هدفی است که در این پژوهش سعی شده با در پیش گرفتن روش توصیفی تحلیلی و بر اساس اصول مکتب آمریکایی در ادبیات تطبیقی و از طریق بررسی شعر این دو شاعر، بدان دست یابیم و بر آنیم تا به تحلیل و بررسی این سوال که کدام یک از میزان خلاقیت فنی و هنری بیشتری در به تصویر کشیدن هنر شعری شان داشته و از تاثیرگذاری بیشتری برخوردارند، بپردازیم. از آنجا که در زمینه کارکرد تصویر هنری شعر این دو شاعر اثری دیده نشده، می توان این گفتار را در راستای نقد و بررسی کارکرد تصویر های هنری در شعر آن دو قرار داد. از نتایج این پژوهش وسعت و تنوع تصاویر و ابتکار و پویایی تصویر در شعر این دو شاعر است که با مهارت و زیبایی میان فضیلت های اهل بیت(ع) و اوضاع سیاسی، اجتماعی و فرهنگی حاکم بر روزگار خویش، پیوندی استوار برقرار کرده اند.