نقش تمرینات بازی محور بر خودپنداره بدنی دانش آموزان دارای اضافه وزن با اختلال هماهنگی رشدی
تغییرات ترکیب بدن بر ابعاد مختلف جسمانی، حرکتی و روانی افراد اثر میگذارد. ضعف خودپنداره یکی از مسایلی است که هم کودکان دارای اضافه وزن و هم کودکان مبتال به اختلال هماهنگی با آن مواجه هستند. در این ارتباط، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر تمرینات بازی محور بر خودپنداره کودکان دارای اضافه وزن مبتال به اختلال هماهنگی رشد (Disorder Coordination Developmental) انجام شد.
پژوهش حاضر از مطالعات نیمه تجربی میباشد که در آن 50 کودک 10-8 ساله با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و براساس معیارهای ورود به پژوهش از بین مدارس ابتدایی انتخاب شدند و پس از انجام پیش آزمون به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (30=n)و کنترل (20=n) قرار گرفتند. در مرحله پیش آزمون و پس آزمون برای سنجش اختلال هماهنگی افراد از آزمون رشد حرکتی (2-MABC (Movement Children for Battery Assessmentو برای بررسی خودپنداره بدنی از پرسشنامه Wilson استفاده شد. گروه آزمایش به مدت سه ماه در تمرینات شرکت نمودند و نتایج آزمونها در مرحله پس آزمون با استفاده از نرم افزار 21 SPSS و آزمون تحلیل کوواریانس یک طرفه در سطح معناداری 0/05 تجزیه و تحلیل گردیدند.
نتایج نشان دادند که تفاوت نمرات خودپنداره و خرده مقیاسهای چربی، هماهنگی، لیاقت، عزت نفس، انعطاف و ظاهر بین دو گروه معنادار میباشد؛ اما تفاوت در مولفه های قدرت، استقامت، فعالیت بدنی و سالمتی معنادار نبود.
دوران کودکی یکی از مراحل مهم در شکلگیری خودپنداره میباشد. بر مبنای نتایج، سودمندی بر رشد اجتماعی و روانی کودکان دارای اضافهوزن و مبتال به اختلال هماهنگی (که بیشتر در معرض مشکالت عاطفی هستند) دارد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.