اولویت بندی مولفه های موثر بر انگیزش کارکنان ستادی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان با استفاده از تکنیک TOPSIS

انگیزش، نیروی هدایت کننده درونی است که افراد را به صورت فیزیولوژیک و روان شناختی در پیگیری اهداف خود سوق می دهد. با توجه به اهمیت انگیزش در بخش بهداشت و درمان، این مطالعه با هدف اولویت بندی مولفه های موثر بر انگیزش کارکنان ستادی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان انجام گرفت.

روش ها: 

این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی است که به شیوه مقطعی در سال 1395 بر روی 222 نفر از کارمندان ستادی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای و تصادفی ساده انتخاب شده بودند، انجام شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ای حاوی 40 سوال در 11 بعد شامل حقوق و دستمزد، خط مشی، امنیت شغلی، شرایط محیطی، نظارت و پشتیبانی، قدردانی، توسعه شغلی، ماهیت کار، مسئولیت شغلی، موقعیت شغلی و ارتباطات استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش TOPSIS و نیز نرم افزار SPSS نسخه 21 استفاده گردید.

نتایج: 

بین سطح تحصیلات و انگیزش ارتباط معنی داری وجود داشت؛ اما بین سن، وضعیت اشتغال و رسته شغلی و انگیزش ارتباط معنی داری دیده نشد. همچنین نتایج حاصل از رتبه بندی گزینه ها حاکی از آن بود که گزینه ارتباطات با 74/0 درصد دارای بیشترین اولویت و گزینه قدردانی با 29/0 درصد دارای کمترین اولویت در عوامل انگیزشی بود.

بحث و نتیجه گیری: 

از آنجا که در این مطالعه، ارتباطات در بین عوامل انگیزشی کارکنان ستادی دارای بیشترین اهمیت بود؛ لذا پیشنهاد می شود مدیران حس اعتماد و روابط دوستانه بین مدیریت و کارکنان را از طریق تسهیل و گسترش ارتباطات عمودی در جهت افزایش هر چه بیشتر انگیزش در میان کارکنان ستادی به کار گیرند.