اثر قیمت گذاری آب کشاورزی بر پایداری منابع آن (مطالعه موردی: استان کهگیلویه و بویراحمد)
بیشترین مصرف آب در مصارف کشاورزی و آبیاری مزارع است که حدود 70 درصد از کل آب شیرین جهان را در بر میگیرد. به دلیل رشد سریع جمعیت، افزایش شهرنشینی و همچنین تغییرات اقلیمی، منابع آب در سراسر جهان کمیاب شده است. در پژوهش حاضر آثار بالقوه قیمت گذاری آب بر افزایش کارایی، بهبود عدالت و انصاف در تخصیص آب و پایداری منابع آب های سطحی و زیرزمینی بررسی شده است. داده های مورد نیاز تحقیق از طریق پرسشنامه و مصاحبه حضوری با کشاورزان مناطق مختلفی که کشاورزان در آن ناحیه به صورت تعرفه هزینه های مربوط به آبیاری را پرداخت میکنند، جمع آوری شد. نتایج نشان داد برای مزارع تولیدی، از بین 139 مزرعه، تعداد 14 مزرعه در مصرف آب به صورت کاملا کارا عمل کرده و مقدار آب اضافی مصرف شده برای این تعداد از مزارع برابر صفر است. نتایج به دست آمده از تخمین آب اضافی دامداری نشان میدهد از بین 112 دامدار، فقط 19 دامدار مصارف آب کاملا کارا داشتهاند و آب اضافی مصرف نکردهاند. نتایج به دست آمده از تخمین آب اضافی باغداران نشان میدهد از بین 112 باغدار، فقط 16 باغدار مصرف آب کاملا کارا داشتهاند و آب اضافی مصرف نکردهاند. نتایج شاخص پایداری نشان داد اگر کشاورزان و دامداران در مصرف آب بهینه تر عمل کنند و هدررفت آب را کاهش دهند، شاخص پایداری برای آنها افزایش مییابد. نتایج الگوی VAR نشان دهنده بردار تعادلی بود که این بردار رابطه تعادلی بلندمدت بین سیاست قیمت گذاری و تولیدات بخش کشاورزی را نشان می دهد. به بیانی دیگر، نتایج به وضوح گویای آن است که سیاست قیمت گذاری آب سبب افزایش تولیدات کشاورزی در واحدهای مورد مطالعه شده است.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.