ارزیابی و طبقه بندی قابلیت مکانیزاسیون لایه های زغال سنگ تحت شرایط زمین شناسی (مطالعه موردی: حوضه البرز شرقی و طبس)

امروزه به موازات استخراج مواد معدنی به ویژه زغال سنگ، اهدافی همچون دستیابی به بهره وری و نرخ تولید بالا، بهبود شرایط کاری و کاهش هزینه های معدنکاری دنبال می شود. یکی از مناسب ترین گزینه‏ها برای رسیدن به این اهداف، جایگزینی روش های استخراج سنتی با استخراج تمام مکانیزه است. مکانیزه کردن فرآیند استخراج لایه‏ های زغالی، برخلاف روش‏های سنتی امری زمان بر و نیازمند صرف هزینه های سرمایه گذاری بالا می‏باشد. لذا توجه به این امر حساسیت ویژه‏ای در تمامی مراحل طراحی و اجرا را موجب می‏شود. قابلیت مکانیزاسیون لایه های زغالی متاثر از عوامل عمده ای نظیر شیب، ضخامت، یکنواختی لایه، کیفیت سنگ سقف، کیفیت سنگ کف و دبی آب موجود در سینه کار است. در تحقیق حاضر سعی شده است یک سیستم طبقه بندی فازی چند فاکتوره با استفاده از تلفیق رویکرد فازی چند معیاره و روش FDAHP، جهت ارزیابی و شناسایی قابلیت مکانیزاسیون لایه‏های زغالی ارایه شود. بدین منظور قابلیت مکانیزاسیون 17 کارگاه استخراجی مربوط به لایه های زغالی در حوضه البرز شرقی و طبس مورد ارزیابی قرار گرفت. مطابق نتایج به دست آمده از سیستم طبقه بندی فازی ارایه شده، تنها دو لایه زغالی T پروده طبس، با رده کیفی خوب و لایه زغالی K11 معدن تخت، با رده کیفی متوسط شرایط اجرای استخراج مکانیزه را دارا بوده و سایر لایه ها رده کیفی مناسبی برای مکانیزاسیون به دست نیاوردند. در ادامه نتایج حاصل از بررسی‏ قابلیت مکانیزاسیون لایه‏های مورد مطالعه با شرایط اجرایی فعلی آن‏ها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج بررسی‏ها نشان داد که با قابلیت اطمینان بالایی lمیتوان به ارزیابی قابلیت مکانیزاسیون لایه های زغالی با استفاده از سیستم طبقه بندی فازی چند فاکتوره پرداخت.