تکل یا تکل؟
تاملی در تلفظ یک واژه کهن در آثار مولانا
برای تلفظ درست برخی واژگان کهن که امروزه دیگر در زبان به کار نمی روند دو راه اساسی وجود دارد، یکی کمک گرفتن از وزن و قافیه در متون منظوم و دیگری رجوع به دیگر زبان های ایرانی ای که هنوز زنده اند و گویشورانی در مناطق مختلف ایران و جهان دارند. شناخت وزن و قافیه به خوانش درست متون و تلفظ صحیح کلمات یاری می رساند و آگاهی از دیگر زبان های ایرانی می تواند مخاطب را از چندوچون تغییرات آوایی، نحوی و معنایی زبان فارسی در طول تاریخ آگاه تر کند. نوشتار حاضر می کوشد تا با بهره گیری از وزن و قافیه و همچنین کمک گرفتن از زبان کردی، نشان دهد که تلفظ درست واژه «تکل» یا «تگل» در گذشته چه بوده است؟
تکل ، تکل ، مولانا ، زبان کردی ، زبان های ایرانی ، تلفظ واژه ، غزلیات شمس ، واژگان کهن ، تگل ، مولوی
-
رباعی «کم گوی و به جز مصلحت خویش مگوی...» از خواجه نصیرالدین طوسی نیست
*
نشریه آینه پژوهش، آذر و دی 1402 -
بیتی نویافته از سنایی غزنوی
نشریه گزارش میراث، بهار و تابستان 1401