تاثیر تغییر زاویه ی اعضاء قطری بر ضریب رفتار و منحنی شکنندگی فروریزش سازه های دایاگرید فولادی میان مرتبه

در مطالعه ی حاضر، اثر تغییر زاویه ی المان های قطری در ضریب رفتار، ظرفیت فروریزش و منحنی شکنندگی فروریزش سازه های دایاگرید فولادی بررسی شده است. برای این منظور، پس از تحلیل استاتیکی غیرخطی مدل ها در نرم افزار OpenSees، ضریب رفتار این نوع سیستم سازه یی با روش پیشنهاد شده در 19−ATC محاسبه شد. سپس، به منظور ارزیابی عملکرد لرزه یی و صحت سنجی ضریب رفتار محاسبه شده، نسبت به انجام تحلیل های دینامیکی غیرخطی افزایشی)IDA(اقدام و منحنی های شکنندگی فروریزش با استفاده از 44 رکورد زلزله ی حوزه ی دور استخراج شدند. در ادامه، با کمک متدولوژی پیشنهاد شده در دستورالعمل 695FEMA P- و با درنظر گرفتن عدم قطعیت های مختلف، اعتبار ضرایب عملکرد لرزه یی به کار گرفته شده کنترل شد. در فرایند مدل سازی، رفتار پس کمانش اعضاء قطری در نظر گرفته شد. نتایج به دست آمده نشان می دهند تاثیر تغییر زاویه ی المان های قطری در ضریب رفتار به نسبت ارتفاع به عرض سازه بستگی دارد. همچنین با افزایش زاویه ی اعضاء قطری، عدم قطعیت در داده های فروریزش کاهش می یابد.